Strona:PL Biblia Krolowej Zofii.djvu/127

Ta strona została przepisana.

czystoty*, geszto pokalyacz obiczayno gest, a zapomnyawszy potem, podlyó̗sze (podlęże) grzechowy. Dussa, ktorasz przysyó̗gacz bó̗dzye, a mowylabi s ust swich, abi albo czso szlye uczynylabi, albo dobrze, a tó̗ istó̗ó̗ rzecz przysyó̗gó̗ó̗ podwyrdzyla, a zapamyó̗tawszy potem, zrozumye grzech swoy: czyny pokayanye za grzech swoy, a offyeruge yagnyó̗ s stada albo kozó̗, y bó̗dzye prosycz zayn kaplan a za grzech gego. A gestlybi nye mogl offyerowyacz bidlyó̗czya: offyerowacz bó̗dzye dwye garlyczi albo dwye goló̗byczi panu. gednó̗ za grzech, a drugó̗ za obyató̗, y da ge kaplanowy. Gensze pyrwe offyeruge za grzech, zakró̗czyw glowó̗ gego tako, zebi syó̗ gardla dzerszalo, any owszem gey urwacz*, y pokropy yó̗ szczyanó̗ oltarzowó̗. a czsokolybi sbitecznego bilobi, necha[1] wikapacz ku fundamentu gego, bo za grzech gego gest. Alye druge zakadzy w obyató̗, yakosz obiczay gest. Y bó̗dzye proszycz zayn kaplan, za grzech gego, a bó̗dzye gemu otpuszczono. A gestlybi nye mogla ró̗ka gego offyerowacz dwu garlyczuu albo dwuu goló̗byó̗*: offerowacz bó̗dze za grzech swoy byaló̗[2] czyó̗szcz dzesyó̗tó̗ Ephi, a nye przylege k nyey oleya, any kadzydla czso przyczyny, bo za grzech gest. Y da gy* kapłan*[3], gensze nabyerze gey garszcz pelnó̗ y seszsze yó̗ na oltarzu na pamyó̗cz gego, gesz gest offyerowal, prosyó̗ó̗cz zayn, y oczyszczy gy. a ostatecznó̗ recz* bó̗dzye myecz myasto daru. Y mowyl gest pan ku Moysessowy rzekó̗cz: Dussa, acz przestó̗puyó̗cz duchowne obiczage z omilila*[4] w tem, geszto panu sze* poswyó̗czono, sgrzessylabi: offyerowacz bó̗dzye za grzech swoy skopu nyepokalyanego. Gensze nye z gego stada* gensze kupycz mosze za dwye wadze podlug wagy szwyó̗tey. A tó̗ istó̗ó̗ skodó̗, czsosz gest uczynyla, nawroczy. a pyó̗tó̗ó̗ czyó̗szcz nalosy nadto, dawayó̗cz kaplanowy, gensze bó̗dzye prosycz zayn, offyeruge* zan skopu, a bó̗dze gemu otpuszcono. Dussa, ktora sgrzessy nyewyadomye, a uczynylabi gedno s tego, geszto zakonem boszym zabronyono gest, a grzeckem só̗ó̗cz (! sąc) wynna, grzech swoy ubaczylabi: offyerowacz bó̗dze skopu nyepokalyanego s stada kaplanowy, podle myari a podlye domnymanya* grzecha. y bó̗dze prosycz zayn, bo gest nyewyedzó̗cz sgrzeszyl. a bó̗dze gemu otpuszczono, bo przes nyeumyeyó̗tnoszcz gest sgrzeszyl w boga.

VI.[5]

Y mowyl gest pan ku Moysessowy arzkó̗cz: Dussa, ktorabi sgrzessyla, a gardzó̗cz bogem zaprzalabi pokladu blysznego swego, gensze wyerze gego uwyerzyl gest, albo ukradl, albo moczó̗ nyeczso wiczysnó̗l, albo nasylye uczynyl, albo rzecz straczonó̗ó̗ nalyasl

  1. faciet distillare. (Wulg.)
  2. Miało być: mąki białéj.
  3. Kapłanowi!
  4. Wulg.: „per errorem“.
  5. W ms. nie ma tu liczby ani też naznaczenia, że się nowy rozdział zaczyna. Co następuje przydzielono jeszcze do rozdziału V.