Strona:PL Biblia Krolowej Zofii.djvu/136

Ta strona została przepisana.

obyató̗ swó̗, albo slub napelnyayó̗cz, albo dobrowolnye obyatuyó̗cz, czoszbi koli obyatowal na obyató̗ zapalnó̗ bozó̗, abi offyerowano bilo wami. Samyecz nyepokalany bó̗dze sz wolow y z owyecz y s kosz. Bó̗dze myecz przekazó̗: nye offyeruycze, bocz nye bó̗dze wdzó̗czno. Czlowyek, ienze bó̗dze offyerowacz obyató̗ pokoynó̗, albo slub pelnyó̗cz, albo dobrowolnye offyeruió̗cz, tako z wolow y z owyecz: nyepokalanó̗ offyeró̗[1], abi wdzó̗czna bila panu. Wselka przekaza nye bó̗dze na nyem. Bó̗dzeli slepe albo chrome albo ranyone, albo liszage mayó̗cze, albo swirzb, albo crostawe: nye offyeruycze tego panu any zakadzicze tym na oltarzu bozem. Wolowe y od owcze ucho odettnó̗ó̗cz[2], dobro[a]wolnye offyerowacz moze. ale slub s tego zaplaczon bicz nye moze. Wszelki* dobitczó̗ starte albo stluczone, albo uczó̗tego albo odyó̗tego lona, nye offyeruicze panu. a w zemi waszee* tego nye uczinicze. Z ró̗ki czudzozemczowey nye offyeruycze chlebow bogu waszemu y czokoli ginego chczecze dacz, bo nakazone a pokalanye gest. wszego nye przymuycze tego. Y mowil iest pan ku Moyzeszovi rzekó̗ó̗cz: Wool y owcza y koza gdi syó̗ urodzy, syedm dny bó̗dze pod wimyenyem maczerze swey. Ale w ossmi dzen, y potem, offyerowacz bó̗dzecze panu. Bo any wool any owcza nye bó̗dze offyerowana iednego dnya s plodem swym. Bó̗dzeczek obyatowali obyati za dzó̗kowanye panu, abi bil miloscziw: tegos dnya, ktoregos obyatugecze, gescz ge bó̗dzecze, a nye ostanye niczs do iutra dnya wtorego. Ya pan. Ostrzegaycze przikazanya mego, a pelnicze ge. Ya pan. Nye pokalaycze gimyena mego swyó̗tego, abich syó̗ oswyó̗czil w posrzotku synow Israelskich. Ia pan, gestem poswyó̗czil was, a wawyodlem was z zeme Egipskye*, abich bil wam za boga. Ya pan.

XXIII.

Mowil iest pan ku Moyszeszovi rzekó̗cz: Mow synom Israelskim, a powyecz gim: Tocz só̗ dnyowye pana, geszto naziwacz bó̗dzecze swyó̗ti. Sescz dny dzalacz bó̗dzecze. dzen szodmi, przeto ze iest sobotni, odpoczinyenye iest, swyó̗ti bó̗dze nazwan. Wszelkego dzala nye ucinicze w nyem, bo sobbota boza iest we wszech waszich przebitczech. Ti to dnyowye só̗ bozy swyó̗ci, ktores swyó̗czicz bodzecze czaszy swimi. Myesyó̗czo* pirwego, czwartego naczcze dnya myeszó̗cza tego, ku wyeczornemu*[3] Prziscze boze iest. A pyó̗tego naczcze dnya myeszó̗czó̗* tego, swyó̗tek iest przesnicz bozich. Sedm dny przesnicze gescz bó̗dzecze. dzen pirwi slawni y swyó̗ti bó̗dze wam. Wszego dzala robotnego nye ucinicze w nyem, ale offyerowacz bó̗dzecze obyató̗ w ognyu za sedm dny. Ale szodmi dzen bó̗dze slawaiyeyszi y swyó̗tszy, y zadnego dzala robotnego nye udzalacze w nyem. Y mowil iest

  1. Karta kodeksu nr 51
  1. Wulg.: „offeret“.
  2. Bovem et ovem, aure et cauda amputatis,...
  3. Ad vesperum (Wulg.)