Strona:PL Biblia Krolowej Zofii.djvu/175

Ta strona została przepisana.

w Elmondeblataym. A wiszedwszi z Elmondeblataym, przisli na goró̗ Abarim przecziw Nabo. A rusziwszi syó̗ s gori Abarim, y wisli na pole Moabske nad Iordanem przecziw Iericho. A tu stani zastavili od Betsymon az do Betsotym[1] na szirszich myesczoch Moabskich. Tu iest movil pan ku Moyzeszovi rzekó̗cz: Przikazi synom Israelskim, a rzecy k nim: Gdisz przedzecze Iordan, a vnidzecze w zemyó̗ Kanaanska*: szetrzecze wszitki bydliczele krayow gey. Zlupicze czelcze, a sochy slamyecze y wszistki modli, a wysokosci gey opuscicze, ocisczayó̗cz zemyó̗, y wszistki sgubicze bidliczele w nyey. Bo ya dalczem wam ye ku gymyenyó̗*. Ktoró̗szto sobye rosdzelicze losem. Wyó̗czsim daycze szirsze, a mnyeysim wó̗ssze. wszitkim iakos los przipadnye, tak syó̗ rosdzelicze dzedzicztwem. Po pokolenyu y po czeladzach gymyenye syó̗ roszdzeli. A iestli nye bó̗dzecze chczecz bidliczelow zemye zagladicz: ktorzi só̗ zostali, bó̗dó̗ wam iako gosdze w oczu, a iako kopye w boku, a bó̗dó̗ syó̗ przecziwyacz wam w zemi przebitka waszego. A czso koliczem gim umislil uczinicz, wam ucinyó̗.

XXXIIII.

Movil iest pan ku Moyzeszovi rzekó̗cz: Przikasz synom Israelskim a powyedz gim: Gdisz vnidzecze w zemyó̗ kanaanskó̗, a k gymyenyu wam losem syó̗ dostanye: tymito myedzami syó̗ dokona. Strona poludna pocznye syó̗

od pusczey Syn, ktorasto iest podle Edom, a bó̗dze myecz kończe (!) przecziw wschodu slunecznemu morze slone. Ktorzisz obydó̗ poslednye strony przes wescze gory Skorpiona, tak abi sli do Senna, a przisli na poludnye asz do Kadesbarne, odyó̗dzeto (odjądżeto) vinidó̗ koncze[2] ku wszy gymyenyem Adar, a rosczó̗gnó̗ syó̗ asz do Semona. A poydze [w] okolo podle myedze[3] z Elemona asz do potoka Egypskyego, a wyelikyego morza s brzegyem kona syó̗. A strona zapadnya od wyelikyego morza pocznye syó̗, a tim skonanim zawrze syó̗. Potem ku polnoczney stronye od morza wyelikego pocznye syó̗ myedza chilicz asz do gori przewiszokyey. Odtó̗d przydó̗ do Emath az do konczow Sodada. y poydó̗ myedze asz do Effrona a do wsy Henan. Tito myedze bó̗dó̗ na polnoczney stronye. A odtó̗d syó̗ pochiló̗ myedze konyecznye[4] ku stronye wschodu skutecznego ode wsy Henan asz do Sefana.[5] pochiló̗ syó̗ myedze asz do Reblata* przecziw studniczi Daffnym. odtó̗d poydó̗ przecziw wzchodu slunecznemu k morzu Ceneret, a czó̗gnó̗ syó̗ asz do Iordana, a na poslad slonim syó̗ morzem ogarnye*. Tó̗ zemyó̗ bó̗dzecze myecz po krayoch swych w okol. Przikazal iest Moyzes synom Israelskim rzekó̗cz: Tato bó̗dze zemyó̗, ktoró̗sz bó̗dzecze myecz losem, a ktoró̗sz iest przikazal pan dacz dzewyó̗czi pokole-

  1. Abelsatim (w Wulg.).
  2. Egredientur confinia.
  3. Terminus; więc miało być: miedza, zamiast „podle miedze“.
  4. Koniecznyje, confinia.
  5. Wypuścił: A od Sefana.