Israelskim, iako przichodzó̗cim y pyelgrzimom, aby uczekl do nych, ienze nechczó̗* krew przelał. Kgdisz* kto zelazem urazi kogo, y umrze ktoris iest urazon, vinyen bó̗dze mó̗zoboystwa, y sam umrze. A iestli kamyenyem cissne y luczi (?) kogo, y od tego razu umrze: takyesz pomsczono bó̗dze. A iestli drzewem kto urazon só̗ó̗cz, umarlbi: nad krwyó̗ wrogu pomsczono bó̗dze. Bliszny zabitego wrogu iakosz popadnye, zabye natichmyast gy. A iestli kto z nyenawisci czlowyeka gony, albo lsciwye nań (!) czimzekoli wrzuczy, albo só̗ó̗cz nyeprziyaczel, ró̗kó̗ uderzi, a on bi od tego umarl: wrog mó̗zoboystwa vinyen bó̗dze, przirodzoni zabitego natichmyast, iakze by nalasl, zadavi gy. A iestlibi kto sprzipadu, y przes nyenavisci y nyeprzyaszni nyeczso s tego ucinilby, a to w usliszeniu ludu bilobi doswyatczono, myedzi wrogem y blisznim krewnim só̗d by byezal: waszwolon bó̗dze nyevinni z ró̗ku pomsciczelowich, a nawroczon bó̗dze só̗dem do myasta, do niegosby uczekl. Y bó̗dze tam bidlicz, doyó̗d wyeliki kaplan, ienze olegem swyotim* mazan iest, nye umrze. A iestli wrog przes[1] myedze myestkye, ktores sbyeglim ustawyoni só̗, nalezon bó̗dze, a zabit bilby od tego, ienze mscziczel gest krwye: przes viny bó̗dze, ktos gy zabige. bo iest myal sbyegli az do smyerczi biskupowey bycz w myescze. A gdisz on sgynye, mó̗zoboycza nawroczi syó̗ do zemye swey. Tyto wyeczna bó̗dó̗ y wlostna we wszech przebitczech wasych. Mó̗zoboycza bod* swyadecztwem cirzpyecz bó̗dze. na iednego swyadeczstwo nyzadni nye bó̗dze potó̗pyon. Nye woszmyecze viplaty od nyego, ktoris iest vinyen krwye, ale natichmyast y on umrze. Wiswyeczoni y sbyegowye przed smyerczó̗ biskupowyó̗ nykakey do swych myast wroczicz syó̗ mogó̗. Ani pokalaycze zemye przebitka waszego, ktoras nyemó̗drych[2] krwyó̗ pokalalaby syó̗, ani ginako oczisczona moze bycz, gedno przes tego krew, ienze iest drugyego przelal. A tak ocisczono bó̗dze wasze gimyenye, a ya przebiwacz bó̗dó̗ s wami. Bo ya iestem pan, ienze przebiwam myedzi syni Israelskimi.
Tedi przistó̗pili y kxyó̗zó̗ta czeladzi Galaadskich, synowye Machir, synowye Manasse, z pokolenya synow Iozefowych, y mowili só̗ Moyzeszovi przed kxyó̗zó̗ty Israelskimi, y rzekli só̗: Tobye, panu naszemu, przikazal bog, aby zemyó̗ po lossu rosdzelil synom Israelskim, y takes dzewkam Salfaad, brata naszego,[a] dal gymyenye, slussnye otczu. Geszto gdisz ginego pokolenya ludze poymuyó̗ sobye za zony: padnye s nimi gymyeney* gich, a przenyesono bó̗dze do gynego pokolenya z naszego dzedzicztwa, a tak syó̗ umneyszi. A tak bó̗dze, ze gdisz bó̗dze milosciwe, to iest pyó̗czidzessyó̗ó̗t lat przepusczenye przidze: slo-
- ↑ Karta kodeksu nr 74
