Strona:PL Biblia Krolowej Zofii.djvu/194

Ta strona została przepisana.

uzitkow y pirvich urod, y polozisz ge na wyeko, y przydzesz na to myescze, ktores gest pan bog twoy vibral, aby tamo bilo weszwano ymyó̗ gego, a przistó̗pyó̗* ku kaplanovi, genze gest w tich dnyoch, a rzeczesz gemu: Prziznawayó̗ syó̗ dzysz przed panem bogem twym, zesz[1] wszedl w zemyó̗, za nyó̗szto gest przisyó̗gl otczom nasim, abi yó̗ dal nam. Y przymye kapľan (!) wyeko z ró̗ki gego, y postavi przed oltarzem pana boga twego, y bó̗dzesz movicz przed vidzenim pana boga twego: Sirsky przecziwyal syó̗ gest otczu memu, genze biil* sstó̗pil do Egipta, a tu przichodnyem byl w maley liczbi(e), y rosplodzil syó̗ [w] wyeliky rod y w moczni, nyeskonaney wyelikosci. Y nó̗dzili só̗ nasz Egipsci, a przeciwyayó̗cz syó̗ nam, wskladayó̗cz na nasz przeczó̗ska brzemyona. y volalissmi ku panu bogu otczow naszich, y ussliszal gest nasz, a wesrzawszi na nasze pokori y usyle y nó̗dze, a viwyodl nasz z Egipta w ró̗cze sylney, y rosczó̗gnonim ramyenyem, y [w] vyelikyem strachu, w dzivyech y znamyonach, y viwyodl nasz na toto myescze, a dal nam zemyó̗ mlekyem a myodem czekó̗czó̗. A przeto nynye offyeruyó̗ tobye pirwe urodi zemye, ktorosto gest pan bog dal mnye. Y postawasz yó̗ przed obliczim pana boga twego, a pokloniw syó̗ panu bogu twemu, karmicz syó̗ bó̗dzesz wszistkim dobrim, ktoreszto gest pan bog twoy dal tobye y domu twemu, ty, y sługa kosczolovi, y przichodzen, genze s tobó̗ gest. A gdisz vipelnisz dzesyó̗tek wszitkich twich uzitkow, ľata dzesyó̗cinnego trzeczego, dasz sludze kosczolovemu y przichodzó̗cemu, syrocze y wdowye, aby gedli myedzi twimi wroty y nasziczili syó̗. y bydzesz movicz [w] widzenyu pana boga twego: Przinoslem, czosz gest poswyó̗czonego z domu mego, a dalem to sludze kosczolovemu y przichodnyovi y syrocze y wdowye, iakosz mi przikazal. Nye omyeskalem przikazanya twego, anym zapomnyal twego przikazanya. Nye ukusylem tego w zalosci mey, anym tego odkladal w ktorey nyecistocze, anym tego stravil w nyecistey rzeczi. Posluszenem bil glosu pana boga mego, a wszistko ucinil, czosz mi przikazal. Wesrzi na myó̗ panye s swyó̗tiney twey swyó̗tey y z viszokosci nyebyeskyego przebitka, a pozegnay ludu twemu Israhelskemu, y zemy[a] yó̗szto nam dal zemyó̗ mlekyem y myodem czekó̗czó̗. Iakosz przisyó̗gl otczom nasim, dzysz pan bog twoy przisyogl tobye, aby czinil gego przikazanya tato y só̗dy, a ostrzegal y pełnil ze wszego syercza twego y wszitkey dusze twey. Pana ges (jeś) wibral dzysz, aby byl tobye w bog, a ty aby chodzil po drogach gego, ostrzegayó̗ duchownich obyczayow gego a przikazanya gego y só̗dow, y posslusen bil rzeczi gego. Owa, pan vibral czó̗ dzysz, aby byl gemu lud wlostni, iakosz gest movil tobye, aby ostrzegal wszego przikazanya gego. y uczini czó̗ visszego wszech narodow, ktoresto gest stworzil na chwa-

  1. Karta kodeksu nr 83
  1. Miało być: żem!