Sliscze nyebyosa, czso movim*, slysz zemyó̗* slowa ust mich! Wzroscze iako descz uczenye me, poplinye iako rosza przemowyenye me, iako przewal na zelonoscz, a iako kropye na trawó̗. Bo ymyó̗ boze przizowó̗. daycze wyelebnoscz bogu naszemu! Zwirzchowani[1] só̗ skutkowye bozi, a wszitki drogy gego só̗dowye. Bog wyerni, a przes wszey nyeprawosci, sprawyedliwi a prawy. Sgrzeszili gemu, a nye synowye gego w sprosnosczach! Narodze szly a przewrotni, takli odplaczasz panu? ludze szaleny a nyemó̗drzi, zali on nye iest oczecz twoy, genze gest dzerzal y uczinil y stworzil czó̗? Rospamyó̗tay syó̗ na dawne dny, mysl o kaszdich narodzech, opytay otcza twego, a zwyastuge tobye, wyoczszych twych, a powyedzó̗ tobye. Gdysz dzelil nawyssze narodi, gdysz rosló̗czal syny Adamovi: ustavil gest myedze podle liczby synow Israhelskych. Ale dzal bozi, lud gego. Iakob powrozek dzedziczstwa gego. Nalasl gy w zemi pustey, na grosznyem myesczu, na pustem gosdze (?) Psalm audite celi.[2]
Przeto przydó̗ó̗cz Moyzesz, y movil gest wszitka slowa tegoto spyewanya v vszu (uszu) luczku, on a Iozue, syn Nunow. Y vipelnil tyto wszitki rzeczi, mowyó̗cz ku wszemu Ysrahelu, a rzekó̗ k nim: Poloscze syercze wasze ku wszitkim slowom, gesto ya prziswyatczam wam dzysz, abyscze przikazali synom swym, aby ge chowali, uczinili y napelnili wszitko, czosz gest popysano w kxyó̗gack tegoto zakonu. Przeto ze nye só̗ wam darmo przikazana* ale aby wszitczi byli gimi zivi, a pelnyó̗cz ge, na dlugi czasz bó̗dzecze trwacz w zemi, w nyó̗sto przeydó̗ó̗cz Iordan wnidzecze ku dzerzenyu. Y movil gest pan ku Moyzeszovi tegosz dnya rzekó̗cz: Wznidzi na tó̗to goró̗ Abarim, to gest przydó̗cze (?)[3], na goró̗ Nebo, gesto gest w zemi Moabskey przecziw Gericho. A ogló̗day zemyó̗ Kanaanskó̗, yó̗szto ya poddam synom Israhelskim ku odzerzenyu, a umrzi na gorze. A wnidó̗cz na nyó̗, polozon[4] bó̗dzesz k ludu swemu, iako gest umarl Aaron, brat twoy, na gorze Hor, y przilozon gest k ludu swemu. Bo scze przevinili przecziwko mnye, posrzod synow Israhelskich, wod odpowyednich[5] w Kades na pusci Sin. a nye poswyó̗cziliscze mnye myedzi synmi Israhelskimi. A przetosz usrzisz zemyó̗, a nye wnidzesz w nyó̗, yó̗szto ya dam synom Israhelskim.
Toto gest pozegnanye, gimzeto gest pozegnal Moyzesz, czlowyek bozi, synom Israhelskim przed swó̗ smyerczó̗ rzekó̗cz: Bog s Syna(i)) przysedl gest, a s Seyr zyawyl syó̗ gest nam. Ukazal syó̗ gest s gory Pharan, a s nim tysyó̗cze swyatick*. Na praviczi gego
