Strona:PL Biblia Krolowej Zofii.djvu/211

Ta strona została przepisana.

ginich dwanascze* kamyenyow polozy Iozue na possrod dna Iordanskyego, gdze byli stali kaplani, gisto nyesli skrzinyó̗ zaslubyenya bozego, y só̗ tam asz do nynyeyszego dnya. Ale wszak kaplani, gisto nyesli skrzinyó̗, stali w possrod Iordana, doyó̗dze syó̗ wszitko nye napelnilo movyenye Iozue k ludu, czosz pan przikazal, iakosz byl gemu Moyzesz roskazal. Y quapyl syó̗ lud, chczó̗cz przecz[1]. A gdysz wszistczi przesli, na tich przeydze skrzynya boza, a kaplani sly przed ludem. A synowye Rubenovi y Gadovi y pol pokolenya Manassowa harnaszowani sly przed syny Israhelskimi, iakosz gim przikazal Moyzesz. A czterdzesci tysyó̗czow boyownikow w zastó̗pyech a w tlusczach sly po rowni y po poloch myasta Iericho. W tem dnyu wrwyelbil gest pan Iozue przed wszitkim Israhelem, aby syó̗ gego bali. iakosz só̗ syó̗ bali Moyzesza, gdysz gescze ziw byl. Y rzeki gest k nyemu pan: Przikasz kaplanom, gisto nyoszó̗ skrzynyó̗ zslubyenya, acz wzydó̗ za Iordan[2]. Genze przikazal gim rzekó̗cz: Vistó̗pcze z Iordana! A gdysz vyssli nyosó̗czi skrzinyó̗ zaslubyenya bozego, a na suchó̗ zemyó̗ stó̗pacz poczó̗li byli, nawroczili syó̗ wody ve dno swoy(e) y czekli só̗, iako byli drzewyey obykly. Tedi lud winidze z Iordana, dzeszó̗ty dzen pirvego myesyó̗cza, y rosbyli só̗ stany w Galgalis przecziw stronye wzchodu slunecz(ne)go myesta* Iericho. A dwanascze kamyenyow, gesto byli wnyesli se dna Iordanskyego, y* polozil Iozue w Galgalis. Y powye k synom Israhelskim: Gdisz za yutra synowye vaszi op(i)tayó̗ otczow swich, arzekó̗cz gim: Czso syó̗ myeni toto kamyenye? Nauczcze ge y powyeczcze: Po suchem dno* przeslysmi Iordan tento, bo gest pan bog nasz oszuszyl wody gego w vidzenyu naszem, doyó̗dsmi nye przesli. Iakos bil uczinil piirey w morzu rudnem, gesto gest przesusyl, dokó̗dsmi nye przisli, aby wzwyedzeli wszitkich[a] zemy ludze przesilnó̗ rokó̗ bozó̗. abyscze syó̗ y vi bak pana boga vaszego na kaszdi czasz.

Quintum.

A gdysz usliszeli wszistczi krolov'e* Amoreysci, gisto przebiwaly za Iordanem k zachodney stronye, y wszistczi krolowye Kanaansczi, gisto blisko wyelikyego morza dzerzó̗ myasta, ze przesusyl byl pan rzeky Iordánske* przed syni Israhelskimi, doyó̗d só̗ nye przesly: zemdlalo gest syercza* gich, a nye ostal w nich duch, straszyó̗cz syó̗ wescza synow Israhelskick. Tegosz czasu powye pan ku Iozue: Uczin sobye noze kamyenne, a obrzesz wtore syny Israhelskye. Y uczini, czosz gemu byl przykazal pan, a obrzazal syny Israhelskye na pagorcze obrzazowanya. Bo tato gest byla przyczina wtorego obrzazowanya wszemu ludu. Genze byl viszedl z Egipta samczowego plodu, y wszitczi mó̗zowye boyowni, zmarli só̗ na pusci prze dlugy obochod drogy, gisto wszitci obrzazani byli. Ale lud,

  1. Karta kodeksu nr 92
  1. Przejść.
  2. Ut ascendant de Iordane.