Strona:PL Biblia Krolowej Zofii.djvu/228

Ta strona została przepisana.

a ganyebni grzech. Sziw gest pan, upadnyely wlos z gego glowi na zemyó̗, bo wszitko podle boga czinyl dzisz. A wizwolyl lyud Ionató̗, abi nye umarl. Y szedl precz Saul, a nye cyó̗gnó̗l na Fylystini. A Fylystiny szły do swich myast. Zatim Saul uczwyrdziw swe krolewstwo nad israhelskim lyudem, boiowal po wszitkem okró̗dze przecyw swim nyeprzyiacyelyom, przecyw Moab, a przecyw sinom Amonowim, a Edomowim, a przecyw krolyom Sobą, a przecyw Fylysteom. A dokó̗dkoly syó̗ obrocyl, zawszdi zwycyó̗szil. A zgromadziw zastó̗p, y pobyl Amalecha, y wizwolyl israhelski lyud z ró̗ki gych zbyegow. A bily sinowye Saulowy: Ionata, Iezuy, a Melchizua. gymyona dwu dzewku: gymyó̗ pyrworodney Merob, a gymyó̗ mnyeyszey Mykol. A gymyó̗ zenye Saulowye Achynone, dzewka Achymas. a gymyó̗ ksyó̗szó̗czu, gen bil nad gego ricerstfem, Abner, sin Nerow, gen bil striczni brat Saulow. Ale Cis bil ocyecz Saulow, a Ner ocyecz Abnerow, sin Abyelow. Y bil wyelyki boy przecyw Filysteom po wszitki dny Saulowi, bo gdzekoly uzrzal Saul mó̗sza sylnego a prziprawnego ku boiu, przyió̗l gy k sobye.

XV.

W tó̗ dobó̗ Samuel ku Saulowy rzecze: Mnye poslal pan, abich cyebye pomazal, abi bil krolem nad gego lyudem israhelskim. a przeto posluchay nynye głosu boszego. Tocz mowy pan wszech zastó̗pow: Po[a] lyczilem wszitko, czsokoly uczinyl Amalech israhelskemu lyudu. kako syó̗ gemu przecywyl na drodze, gdi szly s Egypta. A przetosz szedw nynye, poby* Amalecha, a zetrzi wszelke rzeczi gego. nye odpusczay gemu, a nye poszó̗day nyczego z gego rzeczi, ale zbyg (zbij) od mó̗sza asz do szoni, a dzecy y mlode dzecyó̗tka, wolu, wyelbló̗da y osla, y owce. Y przikazal Saul lyudu, y zlyczil gich iako baranow: dwyeszcye tysyó̗czow pyeszich, a dzesyó̗cz tisyó̗czó̗* mó̗szow Iuda. A gdi prziszedl Saul do myasta Amalech: zaloszil strosze na potoce. Tedi rzecze Saul Cyneo: Odidzicye a odstó̗pcye, y odalcye syó̗ od Amalecha, acz was takesz y s nym nye oblyó̗gó̗. Bosz ti uczinyl myloszerdze se wszemy sini israhelskimy, gdi szly s Egypta. Y wibral syó̗ Cyneus s poszrzod Amalecha. Y byl (bił) Saul Amalecha asz do[1] Eyula asz prziszedl proscye na to myasto Sur, gesz gest stronó̗ Egypske* zemye. Y ió̗l Saul Agag, krolya Amalech, sziwo, ale wszitko sebranye lyuczskye myeczem zbyl. A odpuscyl Saul y wszitek lyud krolyowy A gagowy y nalepszim stadom owyecz a dobitku a odzenyu y skopom y wszemu, czso bilo krasnego, any czso tego chcyal zatraczono myecz. ale czsokoly bilo nyepodobnego a zarzuczonego, to pogubyly. A powyedzal pan to slowo ku Samuelowy, rzekó̗cz: Szal my, yszem Saula uczinyl krolem, bo myó̗ opuscyl, a mich slow uczinkem nye pelnyl. Tedi zamó̗cyl syó̗

  1. Karta kodeksu nr 101
  1. Pomyłka, zamiast od.