Strona:PL Biblia Krolowej Zofii.djvu/232

Ta strona została przepisana.

duszó̗ swó̗ w ró̗ce swey, y pobyl Fylystea, y uczinyl pan zbawyenye wyelyke wszemu lyudu israhelskemu. A tosz swima oczima wydzal, a radowalesz syó̗. Y przeto tedi sgrzeszisz w nyewynney krwy, chczó̗cz zabycz Dauida, gen gest przeze wszey wyni. To gdisz usliszal Saul, ukoyl syó̗ w rzeczi Ionatowye. przisyó̗gl, rzekó̗cz: Sziw pan gest, ysze nye bó̗dze zabyt Dauid. Tedi Ionatas zawolal Dauida, y powyedzal gemu ta wszitka slowa, y wyodl Dauida przed Saula, y bil przed nym tak, iako bil drzewyeyszich dny. A potem syó̗ ruszily ku boiu, a tu {{roz|wiya}w* na pole Dauid, boiowal przecyw Fylystinom, y pobyl ge wyelykó̗ ranó̗, y ucyekly przed gego oblyczim. Y tropyl* duch boszi zli Saula, a on syedzi w swem domu, a dzerszó̗cz kopyge. a Dauid gó̗dl ró̗kó̗ swó̗ w gó̗szly. A patrzil tego Saul, abi Dauida przebodl kopygym k scyenye. ale Dauid syó̗ uchilyl od oblycza Saulowa, a kopye po stronye w scyanó̗ utknó̗lo. A Dauid ucyekl y schowal syó̗ tey noci. Tedi Saul poslal slugy swe w noci do domu Dauidowa, abi syó̗ dostrzegszy gego, zabyly rano. To gdi powyedzala Dauidowy Mycol, zona gego, rzekó̗cz : Nye skrigeszly syó̗ tey noci, za yutra zabyt bó̗dzesz. Y spuscyla gy okencem, a tak ucyekl y uchowal syó̗. Tedi Mycol wsyó̗wszi geno drewno, y poloszila na loszu. wsyó̗wszi genó̗ scoró̗ koszelcza kosmató̗, poloszila w glowach tego drzewna, y przikrila ge odzenym. Tedi Saul posiał wydze swe, abi Dauida ió̗ly. Y otpowyedzano gym, ysze nyemosze. A Saul poslal wtore, abi powyedzely[1] Dauida, rzekó̗cz : Przinyeszcye gy na loszu ku mnye, acz umrze. A gdi prziszly poslowye, naleszono drewno na loszu, a scora koszelcza u glowi gego. Tedi Saul ku swey dzewce rzecze: Przeczesz myó̗ tak obludzila a puscyla mego nyeprzyiacyelya, abi ucyekl? Otpowye Mycol, rzekó̗cz: Bo my mowyl, rzekó̗cz : Wipuszcz myó̗, bo cyó̗ zabyió̗. Zatim Dauid ucyekl y zbawyl syó̗, y prziszedl ku Samuelowy do Ramata, y powyedzal gemu wszitko, czso gemu uczinyl Saul. A szedł Dauid y Samuel, y bidlylasta w Nayot w Ramata. Tedi wskazano to Saulowy, ysze Dauid w Ayocye w Ramata bidly. Y poslal Saul kati, abi gy ió̗ly. a gdisz prziszly, uzrzely zastó̗p Prorokow chwalyó̗cz boga, a Samuela stoió̗cego nad nymy. Tedi ty, gysz bily prziszly, nadstó̗py Duch boszi, y poczó̗ly y ony prorokowacz. A gdisz to wskazano Saulowy: poslal wtore posli, a cy opyó̗cz prorokowaly. Potem Saul poslal trzecye posli, gysz y ony prorokowaly. Tedi syó̗ wyelmy roznyewal* Saul, y bral syó̗ sam do Ramata, y prziszedl asz ku wyelykey studnyci, iasz gest w Sochot, y opita rzekó̗cz: Na ktorem myescye só̗ Samuel a Dawyd? K nyemu bilo rzeczono: Owa, tocz gesta w Nayocye w Ramata. Y szedł Saul do Nayot [w] Ramata, y nadstó̗pyl gy takesz duch boszi, a wszedw chodzil, prorokuyó̗,

  1. „Viderent“ (Wulg.).