Dauidow, rzekl: Twoyly gest to glos, sinu moy? Rzecze Dauid: Moy glos, panye moy. A rzekl: Przecz pan moy krol nyenawydzi slugy swego, a czsom uczinyl, albo czso gest zlego w mey ró̗ce? A przeto proszó̗ tego, panye moy krolyu, slisz slowa slugy twego: Wzbudzaly cyó̗ pan przecywo mnye, ukoy syó̗ w wolney obyecye zaszszoney. só̗ly sinowye lyuczsci, zlorzeczeny przed bogem, gysz myó̗ wirzucyly dzisz, abich nye bidlyl w dzedziczstwye boszem, rzekó̗cz: Gydzi, sluszi czudzim bogom. A to iusz nye bó̗dz przelyana krew ma na zemyó̗ przed panem mim. bo wiszedl krol israhelsky, abi szukal pchli sziwey, iako szukaió̗ kuropatwi na gorach. Tedi rzekl Saul: Zgrzeszilem, wrocz syó̗ zasyó̗, sinu moy Dauidzie, bo wyó̗cey nye chczó̗ nycs zlego uczinycz tobye, przeto ysze bila tobye droga dusza ma przed oczima twima, yszesz myó̗ nye zabyl dzisz. Bo iawno gest, yszem nyemó̗drze czinyl a barzom wyelya nye wyedzal. Rzecze Dauid k nyemu: Owa, tocz kopye krolyowo. przidzi geden s slug krolyowich, wezmysz ge. A bog otplacy kaszdemu podle gego sprawyedliwoscy a wyari. bo cyó̗ bil pan podal dzisya w moy ró̗ce, y nye chcyalem wznyescz ró̗(ki) mey na mazanego boszego. A iakosz gest uczinyona dusza twa dzisz ote mnye uwyelbyona, takesz uwyelbyona bó̗dz dusza ma przed bogem, a wizwol myó̗ ze wszego zamó̗tka. Tedi rzecze Saul Dauidowy: Poszegnani ti, sinu moy Dauidze, a zayste, czinyó̗cz bó̗dzesz czinycz, a mogó̗cz moc bó̗dzesz. Y szedl Dauid swó̗ drogó̗, a Saul syó̗ wrocyl na swe myasto.
Tedi rzecze Dauid na swem syerczu: Nyegdi nyektorego dnya dostanó̗ syó̗ Saulowy w ró̗ce. Zaly nye lepyey, ysze ia ucyekó̗, a zachowam sziwot swoy w Fylysteyskey zemy, abi zufal Saul, a przestal szukacz myó̗ po wszech kraynach israhelskich? A przeto ucyekó̗ z gego ró̗ku. Tedi wstaw Dauid, i szedl precz, on a szescz set mó̗szow s nym, ktorzisz bily ku Achis, sinu Maog, krolyovy Gethskemu. Y bidlyl s Achis Dauid w Geth, on a mó̗szowye gego, y rodzyna gego a dwye szenye gego, Achynoem Gezrahelycska, a Abygayl szona nyegdi Nabelowa Carmelskego. Tedi powyedzano Saulowy, isze ucyekl Dauid do Geth, y nye chcyal wió̗cey sukacz*. Y rzeki Dauid ku Achis: Nalyazlemly myloscz twó̗, day my geno myasto w nyekto-
rem myescye teyto włoscy, acz tu bidlyó̗: a k czemu gest to, ysze ia, sluga twoy, bidlyó̗ w krolyowye myescye s tobó̗)? A tak dal gemu Achis tego dnya geno myasto, gymyenyem Sycyelech, przetosz dostalo syó̗ to myasto krolyom szidowskim asz do dzisyego dnya. A bila lyczba dnyow, w nychsze Dauid bidlyl w filysteyskey zemy, cztirzi myesyó̗ce. Zatim Dauid
- ↑ Karta kodeksu nr 105
