sluga israhelskego, a gest u mnye wyele dny, a nye nalyazlem do nyego nyczego ot tego dnya, iakosz ucyekl ku mnye, asz do tego dnya? A roznyewawszi syó̗ ksyó̗szó̗ta fylystinska, rzekly k nyemu: Nyechacz syó̗ wrocy mó̗sz, a syedzi na swem myescye, na nyemszesz gy usadzil, acz nye geszdzi s namy do boia, abi nye bil przecyw nam, gd pocznyem boiowacz. Y kako bó̗dze moc gynako ukoycz pana swego, geno nad naszimy glowamy? Wszak gestto ten Dauid, gemusz spyewano w tanczu, rzekó̗cz: Saul pobyl tysyó̗cz, a Dauid dzesyó̗cz tysyó̗czow. Tedi wezwaw Achis Dauida, rzecze k nyemu: Szyw gest pan, iszesz ti prawi a dobri przede mnó̗, a wigechanye twe a wgechanye se mnó̗ gest na twyrdze, a nye nalyazlem do cyebye nycs zlego ode dnya tegosz, ktoregosz ku mnye prziszedl, asz do tegoto dnya. Ale ksyó̗szó̗tom syó̗ nye lyubysz. Przeto wrocz syó̗, a gydzi w pokoiu, a nye gnyewaw ksyó̗szó̗t fylystmskich. Tedi rzecze Dauid krolyowy Achis: Czsom uczinyl, a czsosz nalyazl do mnye, slugy twego, od tego dnya, iakom bil prziszedl, a bil przed tobó̗ asz do tego dnya, abich nye szedl a boiowal s nyeprzyiacyelmy pana mego krolya? Achis otpowyedzal y rzekl Dauidowy: Wyem, iszesz ti dobri przede mnó̗, iako angyol boszi. Ale ksyó̗szota fylysteyska rzekli: Nye poydze s namy w boy. Wstan rano, ti a slugy pana twego, gysz s tobó̗ prziszly. a gd w noci wstanyecye, a pocznye swytacz: gydzcyesz. Tedi wstaw w noci Dauid a mó̗szowye gego, abi gedly[1] rano, a wrocyly syó̗ do zemye fylystinskey. Ale Fylystinowye gechaly do Gezrahel.
A gdisz przydze Dauid a mó̗szowye gego do Sycyelech trzecyego dnya, nalycz (?) mó̗szowye Amalechiczsci przyiawszi, rzucyly syó̗ s poluudnya* y pobyly Sycyelech a zapalyly ge. A zgymawszi nyewyasti, y poió̗ly s tego myasta od malego asz do wyelkego. any genego nye zabyly, ale s sobó̗ poió̗wszi, y gely[2] drogó̗ swó̗. A gdisz przidze Dauid a mó̗szowye gego do myasta, a naleszly gee spalyone ognyem, a szoni swe, y syni swe, y dzewki swe poió̗te a gymane: podnyosszi Dauid a mó̗szowye, gisz s nym bily, glosi swe, y plakaly tako dlugo, dokó̗d mogły slzi pusczacz. A takesz dwye szenye Dauidowy ió̗cye y poió̗ti bili*, Achinoem Gezrahelyczska a Abygayl, zona Nabalowa Carmelskego. Y zamó̗cy ssyó̗* Dauid barzo, bo gy chcyal lyud kamyonowacz, kaszdi zaluyó̗cz sinow a dzewek swich. Tedi Dauid posylyó̗ syó̗ w panye bodze swem, rzecze ku kaplanowy Abyatarowy Achimelechowu: Przynyesz my poswyó̗tne rucho[3] Efod. y przinyosl Abyatar poswyó̗tne rucho[3] Efod ku Dauidowy. Y radzil syó̗ Dauid boga, rzekó̗cz: Gechaczly po tich lotroch, czily nyczs, a zgymamly ge?
