Strona:PL Biblia Krolowej Zofii.djvu/244

Ta strona została przepisana.

gornich. ktokoly chcyal, napelnyl ró̗kó̗ gego, y bil kaplanem modl gornich. A prze tó̗ prziczinó̗ zgrzeszil dom Geroboamow, a wiwroczon y zagladzon z wyrzcha zemye.

XIIII.

Tego czasu roznyemogl syó̗ Abya, sin Geroboamow. Tedi rzekl Geroboam ku swey szenye: Wstanó̗c, przemyen odzenye na sobye, abi cyebye nye poznal, bi bila szona Ieroboamowa, a gydzi do Sylo, tu gdzesz gest Achias prorok ten, gen mowyl mnye, isze bich myal krolyowacz nad tymto lyudem. A wreszmy na swó̗ ró̗kó̗ dzesyó̗cz chlebow, a pokró̗tó̗, a ssó̗d myodu, gydzi k nyemu, bo on tobye powye, cso syó̗ ma przigodzicz temu dzecyó̗cyu. Y uczinyla szona, iako gey bil rzekl Geroboam. wstawszi, y szla do myasta Sylo, y nalyazla dom Achiaszow, a on nye mosze wydzecz, bosta syó̗ bile zamroczile oczi gego staroscyó̗. W tó̗ dobó̗ pan ku Achiaszowy rzekl: Owa, tocz szona Geroboamowa przidze[a] k tobye, abi ot cyebye radó̗ wszó̗la o swem sinu, gen nyemosze. To a to gey mow. A gdisz weszla, porzekla syó̗, bi nye bila ta, ktorasz bila. Ió̗sz gdisz usliszal Achias gydó̗c, a (o)na gydze we dzwyrzi, y rzecze: Wnydz , szono Geroboamowa. przecz syó̗ ginó̗ czinysz? a iam k tobye poslan twardi posel. Gydzy, a powyecz Geroboamowy: Tocz mowy pan bog israhelski: Przeto, yszem cyebye powiszil s poszrotkta* lyuda, a dalem cyó̗ nad moy lyud israhelski, wodzem ucziny w cyó̗, a rozdzelylem krolewstwo domu Dauidowa, a dalem ge tobye, y nye bilesz, iako sluga moy Dauid, gensze ostrzegal przikazan mich a naszlyadowal myó̗ ze wszego syercza swego, czinyó̗c czso bilo lyubo przed mim oblyczim, ale czinylesz szle nade wszitki, gysz bily przed tobó̗, a uczinyl gesz sobye bogy czudze a dó̗te, abi myó̗ ku gnyewu wsbudzil, a mnyesz zarzucyl za syó̗: przetosz ia przywyodó̗ wszitko zle na dom Geroboamow, a zagubyó̗ z Geroboamowa domu y psa y mdlego, a zarzuczonego y nanyszszego w israhelskem lyudu, a ocziscyó̗ ostatki domu Geroboamowa, iako wicziscyaió̗ gnoy asz do czistoti. Ktorzikoly zemró̗ z lyuda Geroboamowa w myescye, snyedzó̗ ge psy, a ktorzi zemró̗ na polyu, snye ge ptastwo nyebyeske. bo to mowyl pan. Przeto ti wstanó̗c, gydz do swego domu. a gdisz podzesz do myasta, w tó̗ dobó̗ umrze pacholyk, y bó̗dó̗ gego plakacz wszitci lyudze israhelsci, a pochowaió̗ gy. bo on sam bó̗dze wnyesyon do grobu z lyuda Geroboamowa. bo naleszono gest do nyego wszitko dobre ku panu bogu israhelskemu w domu Geroboamowye. A pan sobye ucziny krolya nad israhelskim lyudem, gen pobyge dom Geroboamow tego dnya a tego czassu. A pobyge pan bog dom israhelski, iako syó̗ rusza trescz w wodze, a wiplewye Israhel s zemye teyto dobrey, ió̗sz dal oczczom gych, a rozwyege ge za potok, bo czinyly

  1. Karta kodeksu nr 108