Strona:PL Biblia Krolowej Zofii.djvu/253

Ta strona została przepisana.

rokow. On k nyemu rzekl: To mowy pan: Przeto iszesz puscyl mó̗sza dostoynego szmyercy z ró̗ki twey: bó̗dze dusza twa za gego duszó̗, a lyud twoy za lyud gego. Y wrocyl syó̗ krol do domu swego, potó̗pyw to sliszó̗cz, a gnyewaió̗cz syó̗ prziszedl do Samariey.

XXI.

A po tich slowyech, bila tego czasu wynnycza Nabotowa Gezrahelskego, iasz bila w Gezrahel podle syeny Achabowi, krolya Samarskego. Y mowyl Achab ku Nabotowy, rzekó̗c: Day my wynnyczó̗ swó̗, acz uczinyó̗ sobye zagrodó̗ szelnó̗, bo my gest w só̗sydzstwye a blyssku mego domu. a dam tobye za[a] nyó̗ wynnyczó̗ lepszó̗, a gestlycz syó̗ podobnycy zda, dam cy szrzebra zacz stoy (stoi). K temu otpowye Nabot: Smyluy syó̗ nade mnó̗ pan, abich nye dal dzedzicstwa oczczow mich tobye. Tedi prziszedl Achab do domu, gnyewaió̗cz syó̗ a gorlyó̗c syó̗ s tego slowa, gesz mowyl k nyemu Nabot Gezrahelytski, rzekó̗c: Nye dam tobye dzedziczstwa oczczow mich. A porzucyl syó̗ na losze swe, obrocyw twarz swó̗ k scyenye, y nye iadl chleba. Tedi wszedszi k nyemu Gezabel, szona gego, y rzecze k nyemu: Cso gest tego, z nyegosz syó̗ zasmó̗cyla dusza twa, a przecz nye gesz chleba? On gey otpowye: Mowylem ku Nabotowy Gezrahelskemu, rzekó̗c gemu: Day my swó̗ wynnyczó̗, a weszmy za nyó̗ pyenyodze, a gestly syó̗ lyuby tobye, dam za nyó̗ lepszó̗ wynnyczó̗. A on rzekl: Nye dam tobye wynnyce mey. Y rzecze Gezabel, szona gego, k nyemu: Wyelykey slawó̗tnoscy gesz, a dobrze sprawyasz krolewstwo israhelske! Wstan, a gedz chleb, a bó̗dz dobrzey* miszly. Ia tobye dam wynnoczó̗* Nabotowó̗ Gezrahelskego. Tedi napysawszi lysti gynyenyem Achabowim, a znamyonawszi gy pyrscyenyem gego, posala ku urodzenszym, gysz bily w myescye gego a bidlyly s Nabotem. A to bilo pysano na lycyech: Przikazcye post, a kaszcye syedzecz Nabotowy myedzi urodzenszimy lyuda, widaycye dwa mó̗sza sini Belyal, acz krzywe swyadeczstwo powyeta: Zlorzeczil Nabot boga a krolya. wiwyedzcye gy a ukamyonuycye, a tak umrze. Y uczinyly myesczanye gego y urodzenszi a lepszi, gysz bidlyly s nym w myescye, iako gym przikazala Gezabel a iako bilo napysano na lyscyech, gesz bila k nym poslala. Y przikazaly post, a syedzecz kazaly Nabotowy myedzi pyrwimy z lyuda. A przy wyodsz(i) dwa mó̗sza, sini dyablowa, kazaly gyma syedzecz przecyw gemu. Tedi ona, to czusz[1] mó̗szowye Belyal, rzeklasta przecyw gemu swyadeczstwo przed wszitkim lyudem: Przeklynal Nabod boga a krolya. Przetosz wiwyodszy gy z myasta, ukamyonowaly y poslaly ku Gezabel, rzekó̗cz: Ukamyonowan Nabod y umarl. Tedi syó̗ sstalo, gdisz usliszala Gezabel Nabota, ysze ukamyonowan a umarl, rzekła ku Achabowy: Wstan, wwyó̗sz syó̗

  1. Karta kodeksu nr 113
  1. scilicet ut.