Ezechiaszowy: Tocz mowy krol wyelyki Asyrski: Ktoreto gest doufanye, na nyemszeto syó̗ uprzespyeczasz? Snadzesz wzó̗l radó̗, abi syó̗ prziprawyl ku boiu? W kogo ufasz, abi szmyal syó̗ przecywycz? Azaly nadzeió̗ masz w lyascze trcyaney a zlamanya* Egypskego, na nyemszeto wzlegnyely czlowyek, zetrze syó̗ y wnydze w gego ró̗kó̗ y przebodze ió̗? Tako* gest Pharao, krol Egypski, wszitkim, ktorzi wen ufaió̗. Gestly my rzeczecye: W panu bogu naszem nadzeió̗ mami: wszak gest ten, gegosz gest koscyol zatracyl a oltarze na gorach, a przikazal domu Iuda a Ierusalemu: Przed tym oltarzem bó̗dzecye syó̗ modlycz w Ierusalemye. A przeto iusz gydzcye ku panu memu, krolyowy Asyrskemu, a dam wam dwa tisyó̗cza kony, a wydzcye, bó̗dzecyely moc myecz, ktorzibi na nye wsyedly. A kako moszecye stacz przed genim sluszebnykem [s] slug pana mego namnyeyszich? Albo snadz ufasz w Egypske, prze gich wozi a geszczce? Zalycyem przes woley pana mego przylial na to myasto, abich ge ska[a]zil? Pan my rzekl: Wzidzi do tey zemye, a zetrzesz ió̗. Tedi rzeknó̗ Elyachim, sin Elchie, a Sobnya a Iohae Rapsacenowy: Prosymi, abi nam mowyl, slugam swim, po Syrsku. bo rozumyemi temu ió̗ziku*. a nye mow nam po szidowsku. Bo lyud sliszi, gisz gest na murze. Otpowye Rapsaces rzekó̗c: Zaly ku twemu panu a k tobye poslal myó̗ pan moy, abich nye mowyl tymy rzeczamy, a nye k tim mó̗szom, gysz syedzó̗ na murze, abi gedly gnoy swoy a pyly mocz swoy* s wamy? A tak stoió̗c Rapsaces, wzwolal wyelykim glosem po szidowsku, rzekó̗c: Sliszcye slowa krolya wyelykego, krolya Asyrskego! Tocz mowy krol: Nye zwodzi[1] was Ezechias, bo was nye bó̗dze moc wizwolycz z ró̗ki mey. Any wam doli tany a daway w bogu, rzekó̗cz: Wirwó̗c wizwoly nas pan bog, a nye bó̗dze podano myasto to w ró̗ce krolya Asyrskego. Nye posluchaycye Ezechiasza. Bo to mowy krol Asyrski: Uczincye se mnó̗ to, czsosz wam usziteczne. Winydzcye ku mnye, a bó̗dzecye gescz kaszdi s swey wynnyce y s swego fygu, a pycz bó̗dzecye s cystem waszich wodi, doió̗d nye przydó̗ a nye przenyosó̗ was do zemye, iasz gest podobna zemy waszey, a do zemye plodney y urodney wyna, zemye chlebney a wynney, zemye olywney a oleyney y myedney*, y bó̗dzecye ziwy a nye zemrzecye. Nye sluchaycye Ezechyasza, gysz was zdradza, rzekó̗c: Bog nas wizwoly. Zaly wizwolyly bogowye narodow zemye swe s ró̗ki krolya Syrskego? Gdze gest bog Emath a Arfat? gdze gest bog Sefaruaym, Ana a Awa? Zaly wizwolyly Samarió̗ z mey ró̗ki? Ktorzi só̗ [wizwolyly][2] we wszech bodzech, gisz wizwolyly z ró̗ki mey wloscz swó̗, abi mogl pan wizwolycz Ierusalem z mey ró̗ki? Tedi wszitek lyud umylkl, a nye otpowyedzal gemu nyczego, bo bily wszó̗ly przikazanye
- ↑ Karta kodeksu nr 123
