Strona:PL Biblia Krolowej Zofii.djvu/274

Ta strona została przepisana.

go dnya, do Babylona, a nye ostawyó̗ nyczego, mowy pan. Ale s sinow twich, gisz s cyebye winydó̗, gesz ti porodzisz, bó̗dó̗ wzó̗cy, a bó̗dó̗ geszczci a urzó̗dnyci[1] u krolya Babylonskego w syeny. Y rzekl Ysayaszowy Ezechias: Dobra gest rzecz bosza, ió̗sz mowyl. Bó̗dz pokoy a prawda telko* we dnyoch mich! Ale gyny skutci Ezechiaszowy y wszitka syla gego, a kako uczinyl stawek, a wodi wyedzone[2], y wwyodl do myasta wodi: to wszitko popysano w ksyó̗gach skutkoch* dny krolyow Iuda. Y skonczal Ezechias s swimy oczci, a krolyowal w myasto gego Manases, sin gego.

XXI.

Dwanaczcye lyat bil w starz Manases, gdisz bil poczó̗l krolyowacz, a krolyowal pyó̗cz a pyó̗czdzesyó̗t lyat w Ierusalemye. gymyó̗ macyerzi gego Azuba*. A uczinyl zle przed bogem, podle modl poganskich, geszto pan zagladzil od oblyreza sinow Israhelskich. Y odwrocyl syó̗ y udzalal modlebne koscyoli na gorach wisokoscy, gesz; bil wzruszil ocyecz gego Ezechias. y wzwyodl oltarze Baalowi, a nadzalal pasyek, iako bil uczinyl Achab, krol israhelski. a modlyl syó̗ wszelkim gwyazdam uyebyeskim a czcyl gee. A naczinyl oltarzow w domu boszem, o nyemsze rzekl pan: W Ierusalemye poloszó̗ gymyó̗ me. A naczinyl oltarzow wszelkim gwyazdam nyebyeskim we dwu syenyu koscyola boszego. Y przewyodl sina swego przes ogen, y guszlyl y przidzerszal syó̗ wyezdzb, a czinyl czari, a wyesczce rozmnozil, abi czinyl nyeprawdziwye przed bogem, a gnyewal gy. Y postawyl modló̗ pasyekowó̗, ió̗sz bil uczinyl, w koscyele boszem, o nyemsze mowy pan ku Dauidowy a ku Salomonowy, sinu gego, rzekó̗c: W tem koscyele a w Ierusalemye, geszem zwolyl ze wszech myast israhelskich, poloszó̗ me gymyó̗ na wyeki, a wyó̗cey nye przepusczó̗ przegió̗cz nogy israhelowy s zemye, ió̗szem dal oczczom gych. Tak, acz bó̗dó̗ ostrzegacz skutkem wszego, czsom gym przikazal, a wszitek zakon, ktori przikazal gym Moyses sluga moy. A wszak ony nye posluchaly, ale swyedzeny só̗ od Manase, abi czinyly szle nad ti narodi, gesz ge pan zatracyl od oblycza sinow israhelskich. Y mowyl pan przes slugy swe proroki, rzekó̗c: Przeto isze uczinyl Manases, krol Iuda, ganyebnoscy ti przeskarade, nad to wszitko, gesz czinyly Amoreysci przed nym, y prziprawyl ku grzechu takesz Iudzske pokolenye w swich nyeczistotach: przeto mowy pan bog israhelski: Owa, tocz ia przepusczó̗ wyele zlego na Ierusalem a na Iudó̗, abi ktokoly usliszi, zabrzuyele obye uszi gego. A zawlekó̗ na Ierusalem powrozek Samarski, a brzemyó̗ domu Achabowa, a zgladzó̗ Ierusalem, iako obiczay cski[3] zagladzicz, a zagladziw, obroczó̗ a powyodó̗ vczó̗scyaió̗ grawkó̗ na twarz gego[4]. A

  1. Wulg. ma: Eunuchi.
  2. Aquaeductum.
  3. Tabulae (Wulg.).
  4. „Vertam et ducam crebrius stylum super faciem ejus“.