Wikiźródła

Strona:PL Biblia Krolowej Zofii.djvu/290

Ta strona została przepisana.

toytski, gen bil myedzi trsyemy mocznimy. Ten bil z Dauidem w Apheldomin, gdzeszto Filystinscy sebraly syó̗ na to myasto ku boyu, a bilo pole tey krayni pelne ió̗czmyenya, a ucyekl bil lyud przed Filystinskimy. Tento stal poszrzod polya, a obronyly gy. A gdisz pobyl bil Fylystyni, dal pan zbawyenye wyelyke lyudu swemu. Y sgechaly trsye ze trsydzeszcy ksyó̗szó̗t ku skale, w nyeysze bil Dauid, do iaskinyey Odollam, gdzeszto Filistcy rozbyly bily stani w dolyu Raphaym. Ale Dauid bil na posatce, a stani filystinske w Bethleem. Przeto poszó̗dal Dauid y rzekl: O abi kto dal my wodi s cysterni bethleemskey, iasz gest w bronye! Tedi trsye cyto przes poszrzodek stanow filystinskich szly só̗, a naczarly wodi s cysterni bethleemskey, iasz bila w bronye, y przynyesly ku Dauidowy, abi pyl. Gen nye chcyal, ale radzey obyetowal ió̗ panu, rzekó̗cz: Otstó̗p to ote mnye, abich przed oblyczim boga mego to uczinyl! a krew mó̗szow tichto pyl! bo só̗ w nyeprzespyeczenstwye dusz swich przinyesly my wodi. A prze tó̗ prziczinó̗ nye chcyal gey pycz. To uczinyly cy trsye mó̗szowye przesylny. Abyzay, brat Ioabow, ten bil ksyó̗szó̗ ze trsyech, a on podnyozl kopye swe przecyw trsyem stom rannim. a on bil myedzi trsyemy naznamyenytszi, myedzi trsyemy drugy[1] wiborni, a ksyó̗szó̗ gich. Ale wszako ku trsyem pyrwim nye doszedl gest. Banaias, sin Ioiade, mó̗sz przeudatni, gen wyele skutkow uczinyl bil, z Capseel. On pobyl dwu Ariel Moab, a on szedw y zabyl lwa posszrzod cystemi czasu snyeznem (!)[2]. A on pobyl mó̗sza Egypskego, gegosz postawa bila pyó̗cz loket, a myal kopye iako tkaczsky nawoy. Przetosz sstó̗pil k nyemu s kigem, a wirwal kopye, ktoresz dzerszal w ró̗ce, a zabil gy kopygim gego. To uczinyl Banaias, sin Ioiade, ktorisz bil myedzi trsyemy mocznimy naznamyenytszi, a myedzi trsydzesszcy pyrwi. a wszak az do trsy* nye doszedl. A poloszil gy Dauid w ucho swe. Potem mó̗szowye przesilny w woyscze, Azael, brat Ioabow, a Elcanan, sin strycza gego s Bethleema, Semoth[3] arotiski, a Elles falonytski, Ira sin Achiz, thecuitski, Abyezer anatotitski, Abiezer anatotitski*, Subboccai sochitski, Ylai achoitski, Marai nephatitski, Eled sin Baana netofatitski, Etai sin Rebai z Galaad [s] sinow Benyamynowich, Barara faratonyczski, Huri ot potoka Gaas, Abyal arabathitski, Azmoth bauranitski, Elyaba salabonitski, sin Asoni iesonitski, Ionathan sin Saga, arachitski, Achiam sin Achar aratitski, Elyphal sin Hur, Apher meratitski, Achia phelonitski, Afrai caromelitski, Noorari, sin Azbi, Iohel brat Natanow, Mabar sin Agarai, Sellech amonitski, Noorai berotitski, odzenyecz Ioabow, sina Sarwye. Iras iethreitski, Gareb iethreyczski, Urias etkeiski, Iradab, sin Ooli,

  1. ↑ „inter tres secundos inclytus“. W.
  2. ↑ „tempore nivis“.
  3. ↑ Imiona własne tu następujące, po większéj części znacznie są przekształcone w porównaniu z Wulg.
Źródło: „https://pl.wikisource.org/w/index.php?title=Strona:PL_Biblia_Krolowej_Zofii.djvu/290&oldid=3320286”