Potem lyata syodmego posylyon gest Ioyada, wzó̗l centurioni, to gest Zachariasza sina Ieroamowa, a Yzmaela sina Iohannowa, a Azariasza sina Obedowa, a Maaziasza sina Adadie, a Elyphata sina Sechri, y wnydze s nymy w radó̗ y we smowó̗. Gysz zchodziwszi Iudzino pokolenye, sebraly slugy koscyelne ze wszech myast Iudowich y ksyó̗szó̗ta czelyadzy Israhelskich, y prziszly do Ierusalem. A wnydze wszitko pospolstwo we smowó̗ s krolem w domu bozem. Y rzekl k nym Ioyada: Owa, tocz sin krolyow bó̗dze krolyowacz, iako mowyl pana* na(d) sini Dauidowi. Przeto ta gest rzecz, ió̗sz uczinycye: Trzecya czó̗scz z was, iasz przichodzi k sobocye kaplanskey*, y koscyelnich slug y wrotnich, bó̗dze w bronach, a trzecyna druga,[1] krolyowa domu. a trzecya strona bó̗dze w (u) broni, geszto slowye zakladna. A gyni wszitek zbor bó̗dz w przistrzeszu domu bozego, any nyszadni gyni wchadzay do domu bozego, geno kaplany a gysz przisluguyó̗ s koscyelnich slug. telko cy samy acz wchodzó̗, gisz só̗ poswyó̗ceny. a wszitek gyni zbor bó̗dze w strozi bozey. A sludzi koscyelny obstó̗pcye krola, maió̗cz wszitci bronne odzenye swe. Gestlybi kto gyni wszedl do koscyola, bó̗dz zabyt, a wi bó̗dzcye s krolem, gdi wnydze albo winydze. A uczinyly sludzi koscyelny y wszitko pokolenye Iudowo, podle wszego czso bil przikazal[a] Ioyada byskup. y poió̗ly wszitci sobye poddane mó̗ze s sobó̗, a przichodzily po rzó̗du sobotnem s timy, ktorzi iusz bily wipelnyly sobotó̗ y wiszly. A tak Ioyada byskup nye dopuscyl zastó̗pom, abi odeszly, ktorzi na kozdi tydzen stacz myely. Y dal Ioyada kaplan centurionom osczepi y tarcze krolya Dauidowi, gesz bil prziswyó̗cyl domu bozemu. Y ustauil wszytek lyud dzerszó̗ci myecze s prawey stroni koscyola, az do stroni kosczyola lewey, przed oltarzem w koscyele, w okol krolya. Y wywyedly sina krolyowa, a wstawyly nayn koronó̗, a daly dzerzecz w gego zakon ró̗kó̗*[2] bozi, y uczinyly gy krolem. Y pomazal gy Ioyada byskup a sinowye gego, y modlyly syó̗ bogu, rzekó̗cz: Zyw bó̗dz krolyu. A gdisz usliszala Atalya, to gest glos byezó̗cich y chwalyó̗cich krolya, weszla k lyudu do koscyola bozego. A gdisz uzrzi krolya na slopyenye w przichodze, a ksyó̗szó̗ta y zastó̗pi przi nyem y wszitek lyud zemski raduyó̗cz syó̗ a tró̗byó̗c tró̗bamy y w rozlyczne gó̗dzbi spyewaió̗c a chwalyó̗c krolya: rozdarszi nicho swe, rzekla: Oklamanye, oklamanye! Tedi wiszedl Ioyada byskup ku centurionom y ku ksyó̗szó̗tom woyski, rzecze gym: Wiwyeczcye yó̗ precz z ogrodzenya koscyelnego, a zabycye ió̗ myeczem. A przikazal kaplan, abi nye bila zabyta w domu bozem. A chicywszi syo ró̗kama gey gardla, wiwyedly ió̗ precz. A gdisz winydze do
- ↑ Karta kodeksu nr 146
