Strona:PL Biblia Krolowej Zofii.djvu/333

Ta strona została przepisana.

bil oddal Dauid y ksyó̗szó̗ta k sluszbye nauczone*, Natinneyske dwye scye a XX. Wszitci cy gymyenmy bily nazwany. A przikazalem tudzesz post podle rzekl Ahamya*, abichom ucyrzpyenye myely przed panem bogem naszim, a prosyly gego za prawó̗ drogó̗ nam y sinom naszim y wszemu nabitku naszemu. Bom syó̗ sromal prosycz pomoci krolyowi[1] a gesczczow, gez bi nas obronyly od nyeprzyiacyela na drodze, bosmi bily rzekly krolyowy: Ró̗ka boga naszego gest nade wszemy, ktorzi gego szukaió̗ w dobrocy, a mocz gego y syla gego y gnyewanye na wszitki, ktorzi gego ostavaió̗. Y poscylysmi syó̗ a prosylysmi boga naszego za to, y zwyodlo syó̗ nam sczó̗stnye. Y odló̗czilem s ksyó̗szó̗t kaplanskich XII, Sarabyasza a Sabyasza* a s nyma z bracyey gich X. Y wzwyó̗zalem na nye srzebro y zloto y ssó̗di poswyó̗czone domu bozego, gesz bil obyetowal krol y rada gego, y ksyó̗szó̗ta gego y wszitek Israhel s tich, gisz bily nalezeny. Y odwazilem k gich ró̗kama srzebra lyber szescz set a L, a ssó̗dow srzebrnich sto, a zlota sto lyber, a korczakow zlotich XX, gysz myely w sobye po tysyó̗czu szelyó̗gow, a ssó̗dow s mosyó̗dzu czistego przedobrego dwye scye, krasnego iako zloto. Y rzeklem gym: Wiscye swyó̗cy bozi, y ssó̗di swyó̗te, y srzebro y zloto, gesz dobrowolnye ofyerowano gest panu bogu oczczow naszich. Czuycye a ostrzegaycye, dokó̗d nye odwazicye przed ksyó̗szó̗ti kaplanskimy y nauczonimy a przed wodzmy czelyadzi israhelskich w Ierusalem w skarb domu bozego. Y prziyó̗ly kaplany a nauczony pod vagó̗ srzebro y zloto y wszitki ssó̗di, abi donyeszly do Ierusalema w dom boga naszego. Y ruszilysmi syó̗ od rzeki Hamya* wtorego naczcye dnya myesyó̗cza pyrwego, abichom syó̗ braly do Ierusalem. a ró̗ka pana boga naszego bila nad namy, a wizwolyla nas z ró̗ki nyeprzyiacyelya a przecywnyka na drodze. Y przislysmi do Ierusalema y bidlylysmi tu trsy dny, a czwartego dnya odvazono srzebro y zloto y ssó̗di boga naszego przes ró̗ce (Me)remotowye, sina Uriasowa kaplana, a s nym Eleazar Fyneesow, a s nyma Iosadech* sin Iozue, a Noadaya sin Bennoy nauczoni, podle wagy y lyczbi wszey. y popysana wszelka waga w tem czasye. A cy wszytci, ktorzi bily prziszly z ió̗czstwa, sinowye przevyedzenya, ofyerowaly obyati panu bogu israhelskemu, cyelczow XII za wszitek lyud israhelski, skopow szescz a XC, baranow VII a LXX, kozlow za grzech XII. to wszitko na obyató̗ bogu. Potem daly lysti krolyowi wlodarzom, gesz bili usó̗dzoni* ot krolya, y wodzom za[a] rzekó̗, y wzwyodl lyud dom bozi.

IX.

A po wipelnyenyu tich rzeczy, przistó̗pyly ku mnye ksyó̗szó̗ta, rzekó̗cz: Nye gest odló̗czon lyud israhelski, kaplany a nauczeny, od lyudzi zemskich

  1. Karta kodeksu nr 159
  1. A rege ma Wulg.