Strona:PL Biblia Krolowej Zofii.djvu/343

Ta strona została przepisana.

y sluszebnyci gich nó̗dzily lyud. Ale ia tegom nye uczinyl prze boiazn boszó̗. Ale ró̗cze v oprawowanyu mura zdzalalem, a rolem nye kupoval, a wszitci panosze moy gotovy bily ku dzalu. A takez Zidzi a wlodarze gich, bó̗dó̗cz pyó̗czdzesyó̗t mó̗zow a sto, gisz przichadzaly ku mnye, y z narodow, gisz w okole naszem só̗, za mim stolem syadaly. A przipravyano k memu stolu na kozdi dzen czali vol a skopow vibornich szescz, kromye ptastwa. a w tich dzesyó̗cy dnyoch rozlyczna vyna a gynich vyele rzeczi davalem, a nad to y zbosza w mem vogevoczstwye nye dbalem, bo barzo bil lyud zubozal. Wspomynay na myó̗ boze moy w dobrem, podle wszego, gesz uczinyl[1] lyudu temuto.

VI.

I stalo syó̗, gdisz usliszal Sanabalath a Dobyesz a Gozen Arabski, y gyny nyeprzyiacyele naszi, yszem udzalal mur, any w nyem ostavyono nygenego skazenya (a gescze az do tego czasu wrot nye ustauilem bil w bronach): poslaly ku mnye Sanabalath a Dobyesz a Gozem Arabski, rzekó̗cz: Podz, uczinymi slyub spolu w vynnyczach na genem[2] polyu. Ale ony mislyly, chczó̗cz mnye zlee uczinycz. Przetom poslal posli k nym, rzekó̗cz: Dzalo vyelykye ia dzalam, y nye mogó̗ k vam snydz, abi syó̗ dzalo nye myeszkalo, gdisz bich szedl k vam. Y poslaly ku mnye tym slowem po cztirkrocz, a iasm gym otpowyedzal podle rzeczi pyrwey. Y poslal ku mnye Sanabalath podle slova pyrvego pyó̗te slugó̗ swego, a lyst myal w swey ró̗ce pysani tymy slovi: Sliszano gest w narodzech, a Gozem rzekl, ysze ti a Zidoyye mislycye syó̗ przecyvycz, a przeto dzalacye mur, ysze syó̗ chcesz poviszicz nad nymy krolem. Prze ktoró̗ prziczinó̗ ustavylesz proroki, giszbi o tobye prorokowaly w Ierusalem, rzekó̗cz: krol w Zidowstwye gest. A krol usliszi ta slova, przeto podz nynye, poradzimi syó̗ spolu. Y poslalem k nym, rzekó̗cz: Nye stalo syó̗ podle tich slow, gesz movysz, bo ti s svego syercza to skladasz. Bo cy wszitci grozily nam, mnymaió̗cz, bi nasze ró̗ce otpale (?) tego dzala, a nyechaió̗cz. Prze ktoró̗ prziczinó̗ wyó̗cey posylyalem ró̗ki swey. a wszedlem do domu Samayaszowa, sina Dalage Matabelowa, taynye. Gen my rzekl: Radzmi syó̗ spolu w domu bozem posrzod koscyola, a zawrzimi gego drzwy. bocz maió̗ przidz, abi cyó̗ zabyly, a tey noci przidó̗ ku zabycyu cyebye. Y rzeklem: Zaly kedi rowni mnye, ktori iako ia, ucyekl do koscyola a bil zyw? Nye wnydó̗ do nyego. Y zrozumyalem, isze bog gego nye poslal, ale iakobi prorokuió̗ movyl ku mnye, a Tobias a Sanabalath naió̗ly bily gy. bo wzó̗l bil nagem od nych, abich syó̗ lyó̗knó̗l tego y uczinyl to y zgrzeszil, abi myely prziczinó̗ zló̗, prze ió̗szbi my laialy. Pomny na myó̗, panye, prze Dobyesza a Sanabalatha, podle takich

  1. Wypuścił: jeśm.
  2. „In campo Ono“. Więc Ono wzięto tu za uno.