bro pod zapysem. Potem po malem czasu, gdi krol Salmanazar umarl, a sin gego Sennacherib krolyowal w myasto gego, a sini israhelske w nyenavyscy myal przed swim oblyczim: tedi Tobyas mó̗z bozi chodzil kazdi dzen po wszey rodzinye swey, cyeszó̗cz ge, a czsoz mogl, z gymyenya swego gym pomagal, laczne karmyl, nage prziodzeval, martwe a zabyte pochowawal. A gdisz krol Sennacherib wrocyl syó̗) od Zidowstwa, ucyekaió̗cz rani, gesz bil bog nan przepuscyl prze gego uró̗ganye, a roznyewaw syó̗, wyele s sinow israhelskich gubyl: Thobyas gich cyala pochowaval. To gdisz krolyovy powyedzano, kazal gy krol zabycz, a gego wszitko gymyenye pobracz. Ale Thobyas s swim sinem a z swó̗ zonó̗ nag ucyekl, skril syó̗, bo wyele gy mylowaly. Potem po pyó̗cy a po czterdzescy dnyoch zabyly krolya gego wlostny sinowye, a nawrocyl syó̗ Thobyas do swego domu, a wszitko gego gymyenye gemu nawroczono.
Potem gdisz prziszedl bil geden[1] swyó̗ta bozego, a obyad bil dobri uczinyon w domu Thobyasovye: rzekl sinu swemu: Gydzi a prziwyedzi tu nyektore z naszego pokolenya boió̗ce syó̗ boga, acz s namy goduió̗. A gdisz bil otszedl, wrocyw syó̗, powye oczczu swemu, isze geden s sinow israhelskich zadavyoni na ulyci lezi. Tedi richlo Thobias y obyada nyechaw, z swego pokoia wiskocziw, laczen só̗cz, k temu cyalu martvemu przibyezal. A wzó̗w ge na syó̗, nyosl do domu swego taynye, abi gdiszbi slunce zaszlo, taynye ge pochowal. A gdisz to martwe cyalo tayl u syebye: poiadl chleba s placzem a z strachem, pamyó̗taió̗ na onó̗ rzecz, ió̗sz pan powyedzal przes proroka Amos: Dnyowye vaszich swyó̗tkow obroczó̗ syó̗ w zalostni placz[a] a we lkanye. A gdisz slunce zaszlo, szedw y pochowal to cyalo martwe. Przeto karaly gy gego blyzny wszitci, rzekó̗cz: Iuszesz prze takó̗ rzecz myal zabyt bicz, a gedwosz* szmyerci uszedl: a iusz wzdi martwe pochowavasz! Ale Thobias boió̗cz syó̗ wyó̗cey boga, nysz krolya, gdzesz mogl pochopycz cyala zabytich, a w swem domu gich tayl, a o polnoci ge pochowaval. To gdisz czinyl: przigodzi syó̗ genego dnya, pochowauaió̗c cyala martwa, y ustal bil, a do domu prziszedw, podle scyani sobó̗ rzucyw, y usnó̗l. A w tem usnyenyu gnoy iastkolyci goró̗ci gemu w oczy upadnye, tak isze ró̗cze oszlnó̗l. Ale to pokuszenye przeto bog bil nayn przepuscyl, abi bó̗dó̗cim bil dan prziklad gego cyrpyedlywoscy, iako y swó̗tego Ioba. Bo gdisz od swego dzecynstwa zawszgy syó̗ boga bal, a przikazanya gego ostrzegal: wszako syó̗ przeto nye zamó̗cyl przecyw bogu, ysze rana[2] slepoti bila syó̗ gemu przigodzila, ale ustawyczen w boiazny bozey ostal, bogu wzdi dzó̗kuió̗cz ze wszego po wszi-
- ↑ Karta kodeksu nr 174
