dny lyczi, a mó̗cy syó̗ duch gich w nych. A gdisz Raguel wyelym slow swego zó̗cya, abi tu dluzey ostal, przeprosycz nykake nye mogl: polecyl gemu Saró̗ swó̗ dzewkó̗, a polowyczó̗ wszego swego gymyenya daw gemu z slug, z dzewek, y z dobitka, y z wyelbló̗dow, y pyenyó̗dzi wyele, a zdrowa y radostna puscyl gy precz ot syebye, rzekó̗cz: Angyol bozi swyó̗ti bó̗dz s wamy na drodze waszey, a dowyedz was przes przekazi do domu, abiscye nalezly wszitek rzó̗d przi waszich starszich, abi opatrzile oczi moy sini wasze drzewyey, nyzly umró̗. A chopywszi syó̗ rodziczowye dzewki swey, poczó̗ly ió̗ czalowacz. A puscywszi ge ot syebye, napomynaly ió̗, abi w poczestnoscy swyekri swó̗[1] myala, a mylowala mó̗za swego, a sprawowala czelyadz swó̗, a pylnó̗ praczó̗ abi myala o swem domu, iakobi gey nykt z nyczego nye karal.
A gdisz syó̗ wrocyly, przigely do Charran, gez gest na pol drogy przecyw myastu Nynyve, w genem naczcye dnyu. Rzecze angyol Thobyasoui: Bracye moy, Thobyaszu. Wyesz, kakos ostauil oczcza twego. Lyubyly syó̗ tobye, przedzwa naprzod, a gospodiny twa s czelyadzó̗ a z dobitkem z nyenagla acz gydó̗ po nas. A gdisz syó̗ to ulyuby Thobyaszowy, rzecze gemu Raphael: Wezmy s sobó̗ zolci oney ribi, bocz bó̗dze potrzebna. Tedi Thobyas wzó̗w zolcy ribey, y odzidzeta*. Ale Anna, matka gego, na kozdi dzen wiglyó̗dala, a syadala na wyrzchu geney gori podle drogy, otkó̗dze moglabi swego sina z daleka zazrzecz gydó̗cego. A gdisz s tego myasta patrila* prziscya swego sina: uzrzala z daleka, a ró̗cze poznala Thobyasa, swego sina gydó̗cz. A prziszedsy powyedzala mó̗zu swemu: Owa, tocz iusz sin twoy gydze. Zatim Raphael Thobyasza na drodze uczyl, rzekó̗cz: Iako richlo w dom twoy wnydzes, natichmyast syó̗ pomodlysz panu bogu twemu, a dzó̗ki dawaió̗ gemu, przistó̗pisz ku occzu twemu, a[a] poczalugesz gy, a ró̗cze pomasz oczi gego zolczó̗ ribyó̗, ió̗sz s sobó̗ nyesyesz. Bo to wyedz, yze iako richlo pomazes, otewró̗ syó̗ oczi gego, a patrzi ocyecz twoy swyatlo nyebyeske, a twe prziscye, wyelmy syó̗ uraduge. Zatim psek Thobyaszow, gen bil s nyma na drogó̗ byezal, ten iakobi w poselstwye do domu przibyegl, ogonem machaió̗, raduió̗ syó̗ a radosz(cz) zwyastuió̗. Tedi powstaw slepi oczecz gego, pocznye gydz przecyw sinu swemu, potikaió̗ syó̗ na nogy. a podaw ró̗kó̗ vodzowy, winydze przecyw sinu swemu. A przyió̗wszi gy, on a matka, przitulywszi k sobye, poczalovaly gy, a poczó̗lasta oba radoscyó̗ plakacz. A gdisz syó̗ bogu pomodlyl a dzó̗ki gemu wsdal, posadzil syó̗. Tedi wzó̗w Tobyas mlodi zolcz ribyó̗, pomazal oczi oczcza swego, a po malem czasu, iako za pol godzini, seszlo byelmo z gego oczu iako myó̗zdra z byalku
- ↑ Karta kodeksu nr 179
- ↑ W Wulg. „soceros“. Więc tłómaczenie niedobre.
