myeczem gego, glowa[1] bila scyó̗ta. acz bó̗dze ió̗t sydlem swich oczu, na myó̗ wzglyó̗dnó̗w, a uderzisz gy laskó̗ warg mich. Day my panye ustawycznoscz na mey miszly, abich gym pogardzila, a wszitkó̗ mocz gego abich przewrocyla. Bo to bó̗dze pamyó̗cz gymyenya twego, gdisz ró̗ce zenske gy porzucyta. Bo nye gest syla twa w sebranyu lyuda, panye, any w syle konskey wolya twa, any syó̗ tobye piszny lyubyly ot poczó̗tka. ale pokornich a cychich zawszgy syó̗ tobye lyubyla modlytwa. Boze nyebyeski, stworzicyelyu wod, a panye wszego stworzenya, uslisz myó̗ nó̗dznó̗ tobye syó̗ modlyó̗czó̗ a w twe mylosyerdze ufaió̗czó̗. Wspomyen panye na slugó̗ twó̗, a day slowo w ma usta, a syerce mego umislu posyl, abi dom twoy w poswyó̗cenyu twem ostal, acz wszitci narodowye poznaió̗, yszesz ti bog, a nye gest gyni kromye cyebye.
I stalo syó̗, gdisz przestala wolacz ku panu, wstala s tego myasta, na nyemsze leszala rozpostarszi syó̗ przed panem. Y zavolala sluszebnyce swey, y seszla do domu y zrzucy s syebye cylycyum, a swlyokszi s syebye odzew wdowski, omila swe cyalo a pomazala syó̗ myrró̗ nalepszó̗, a rosczosawszi * wlosi glowi swey, wstauila czepyecz[2] na glowó̗ swó̗, y oblekla syó̗ w rucho ucyeszenya swego, a obula nogy swe w trzevyce, y wzdzege naloketnyce a lylye a nausznyce y pyrseyenye, y wszemu gynimy okrasamy okrasyla syó̗. Geyze takesz bog przidal krasi, bo wszitka ta ozdoba nye z nyeczistoti, ale se czsnoti bozey pochadzala. a przeto pan wszitkó̗ tó̗ krasó̗ na nyey roszirzil, abi nyeprzirownanó̗ krasó̗ wszech oczima bila ukazana. Y wlozila na swó̗ sluszebnyczó̗ lagwyczó̗ vyna, a banyó̗ oleia, a kubek, a szele, a syr, a chleb, y brala syó̗ przed syó̗. A gdisz prziszla ku bronye myesczskey, naydze Oziasza a ksyó̗szó̗ta myesezske. Gysz gdi ió̗ opatrzily, lyó̗kszi syó̗, podziuily syó̗ barzo krasye gey, a wszako nyczego gey nye opitaly. Wipuscyly ió̗ precz z myasta, rzekó̗cz: Bog oczczow naszich day tobye swó̗ myloscz, a wszitkó̗ radó̗ syercza twego swó̗ moczó̗ posyl, acz syo tobó̗ oslawy Ierusalem, a bó̗dz gymyó̗ twe w lyczbye swyó̗tich a sprawyedlywich. Y otpowyedzely, ktorzi tu bily, wszitci genim glosem: Bó̗dz tak, bó̗dz tak! Przeto Iudith modlyó̗cz syó̗, winydze precz bronó̗, ona y sluszebnycza gey. Y stalo syó̗. gdisz szla z gori, na dnyu, potkaly syó̗ s nyó̗ stroszowye Asyrsci y ustanowyly ió̗, rzekó̗cz: Odkó̗d syó̗ byerzesz, a dokó̗d ydzesz? Ona otpovye: Dzewkacyem szidowska, a przetom[a] ucyekla od gych oblycza, bocyem poznala bó̗dó̗czó̗ rzecz, ysze bó̗dó̗ wam podany w plyon, przeto ysze wzgardzily wamy, a nye chcyely syó̗ wam podacz dobrowolnye, abi nalezly myloscz w vydzenyu waszem. A prze tó̗ prziczinó̗ umislylam sobye, rzekó̗cz:
- ↑ Karta kodeksu nr 185
