Przeńżeto (prze-ń-ize-to) dla czegoto.
Prześńce, prześnice potrawy niekiszone.
Przestać ustać, minąć, skończyć się.
Przesukowany kręcony.
Przesukowy = przesukowany.
Przeszarzedny bardzo zły, „pessimus“.
Przeszywacz haftarz.
Przeszywane działo opus plumarium, robota haftarska.
Przewał nawalny, ulewny deszcz.
Przez 1, przez. 2, oprócz. 3, bez.
Przezdny, a, e bezdenny.
Przezdziatkini (rzecz żeń.) kobieta bezdzietna, niepłodna.
Przezdzięcznie gwałtem, z musu, niechętnie.
Przezlisz (ob. przelisz) bardzo.
Przyć (przy-ić) = przyjść.
Przyczyna przybor, dodatek.
Przyjął, a, o ściągn. z przyjechał, a, o.
Przyjawszy = przyjechawszy.
Przyjaźniwy przyjacielski.
Przypad przypadek.
Przyrodzony krewny, powinowaty.
Przysłuchać i przysłuszać (ku czemu) należeć do czego, odpowiadać czemu.
Przyśpieć przybiéc.
Przystaw dozórca roboty, włódarz.
Przystępa (rzeczow. żeń.) przystęp.
Przystrzesze (to, rodź. nij.) przedsień, krużganek.
Psek (stale zamiast) piesek.
Radlica = radło, pług.
Rana = rana, i plaga, uderzenie, cios, raz. Rącze rączo, żwawo.
Reptać szemrać.
Ręczne (licz. mn., rzeczownie) jakiś instrument, może tosamo co ręcznica.
Ręcznica cytra.
Robieniec dziecię, „parvulus“.
Robionek = robieniec.
Robota niewola, służebnictwo.
Robotnik niewolnik.
Robotować służyć jako niewolnik.
Ród 1, ród. 2, płeć, rodzaj, genus.
Rodzic krewniak.
Rodziczka krewna, cognata.
Rota lira.
Rów grób.
Rówień, genit. równia równy.
Rozbitować rozszarpać, rabówać, rozdzielić.
Rozdrazić się potłuc się.
Różdżany, a, e (np. drzewo) = rozrosły w rózgi, wiec rozsockaty, gałęzisty.
Rozliczyty rozliczny.
Rozpomionąć się wspomnąć, rozpamiętywać.
Rozsiedlina szpara, pęknięcie.
Rucho suknia, szata.
Rubel jakaś waga, Wulg. siclus.
Ruda kruszec.
Rudny czerwony, rudy.
Rybnik sadzawka.
Rycina rzeźba, utwór snycerski, „sculptile“.
Rzeciądz łańcuch, kajdany.
Rzecz 1, mowa, sermo. 2, rzecz, res.
Rzemięślnik, rzemięsło rzemieślnik, rzemiosło.
Rzeptać szkalować (obacz reptać).
S (praepos.) = z.
Sam 1, sam (zaimek). 2, tu (przysłówek).
Sąc (imiesłów od jeś = będąc.
Sąd obacz ssąd.
Schrona, chrona przytułek.
Ściernie (to, rodź. nij.) ściernisko.
Sedrdź (obacz strdź) rodz. żeń. miód.
Siedzenie posiadłość.
Sień pałac.
Sieniec atrium.
Sieńca (ta), genit. sieńce = sieniec.
Sierce (tak zawsze) serce.
Siniałość siniec, siność.
Skaźnić skarać, affligere.
Skłamać (kogo) okłamać.
Skocki (od skot) bydlęcy, dotyczący bydła.
Skonać (co) dokonać, ukończyć.
Skończeć umrzeć, skonać.
Skot bydło.
Skrzydło skrzydło; licz. mn. skrzydła = cytara.
Skusić spróbować, doświadczyć.
Slubić się, zlubić się spodobać się.
Sławętność powaga, auctoritas.
Słopien („slopien“ w ms.), przyp. VII „na słopienie“, stopa, stopień (gradus), ślad (vestigium)[1]
Słowie (od słuć) nazywa się.
- ↑ Bardzo często użyty wyraz w téj Biblii, i deklinujący się: słopiena, na stopienie itd. Więc nie może to być tylko myłką pisarską zamiast stopień; i n końcowe twarde.
