Strona:PL Biblia Krolowej Zofii.djvu/59

Ta strona została przepisana.

To rzekl bog: Tocz znamyó̗ bó̗dze moge onego szlyubu, gezesm* dal wam y wszitkym duszam zywim, gesto só̗ s wamy wyecznye. postawyó̗ ducha[1] w nyebyeskich obloczech, a to bó̗dze na znamyó̗ mego s wamy szlyubu na zemy. A gdisz oblekó̗ nyebyosa obloky, ukasze szó̗ dusza[1] w obloce. y wspomyonó̗ na swoy szlyub, gezemto wam szlubyl y wszey duszy zywey. a potem wyó̗cz (!) nye bó̗dó̗ potopi, gez bi to zatraczyli wszelkye stworzenye. Y bó̗dó̗ yó̗ wydzecz, a wzpomyonó̗ na wyeczni szlyub, genze syó̗ stal myedzi bogem a myedzy wszelkó̗ zywó̗ duszó̗, gezto gest na zemy. Y rzekl pan bog ku Noemu: Tocz bó̗dze znamyó̗ szlubu, ktorizesm bil ustawyl myedzi sobó̗ a myedzi waszym stworzenym. Y bily só̗ synowye Noego, gesto wiszly s korabya, Sem, Cham a Iozephat. Ale Cham to gest oczyecz Chanaon. Tyczto só̗ synowye Noego, a ot tich szó̗ gest rozplodzylo wszitko ludzskye pokolenye po wszey zemy. Y pocznye Noe oracz zemye a plodzycz wynycze. I zapyge szó̗ tego wyna, y zapyge szó̗, a nago leszal w swem stanu. To gdisz Cham uszrzal, oczyecz Canaan, oczcza swego lono nage, powyedzal bratoma swima. Tegdi Sem a Yozephat wlozysta plaszcz na swa ramyona a gydzeta a opatrzyta i przikrigeta nagoszcz oczcza swego, muchi gego wyó̗cey nye wydzali*. Tedi Noe przespaw szó̗ z onego napyczya, y wzwyedzal, czso gemu syn uczynyl gego mnyeyszy, y rzekl: Przekló̗te moge dzeczyó̗ bó̗dz Chanaan, a bó̗dz podnoskyem (podnóżkiem) slugam twich bratow. Y rzecze: blogoslawyon bó̗dz synu bozy, a bó̗dz Chanaan podnoskyem gego. Roszyrzi boze Iafeta[2], acz przebiwa w przebitku Semowem, a bó̗dz Canaan podnoskyem gego. Y bil gest Noe po potopye zyw trzista a pyó̗czdzeszó̗t lat. A bil gest zyw wyeku swego dzewyó̗dzset a pyó̗cz dzeszó̗t lat, potem gest umarl.

X.

To gest pokolenye synów Noego: Sem, Cham, a Yafet. A gymyal gest Yafet syni po potopye, a tito só̗ synowye Ifatowi: Gomor a Magog a Madal a Yawan a Tubal a Masoch a Tiras. Potek* gich só̗ bily synowye, Iawan[3]: Elyza a Tarsis, Cetym a Dodaym. Ot tich só̗ rozdzeloni kragyni luczskye, każda w swó̗ wloszcz [s] swoyó̗ czeladzó̗ a s swim pokolenym. A drudzi synowye bily Camowy, gezto só̗: pyrzwi Chus, a Mezraym, a Futh a Chanaan. A synowye Chus biły, gezto só̗: Saba[4] a Dadan. Potem Chus gymyal Nemrota, ten pocznye bicz szylni na zemy. Y bil kruti lowyecz przed gospodzynem. ottó̗d gest przislo przislowye, yako Nemrot kruti lowyecz przed gospodzynem. Y bil gest poczyó̗tek gego krolewstwa w Babylony a Ared a Arach a w Kalatynyech w wloszczy Semaar tako rzeczono[5]. S tey zemye wi-

  1. 1,0 1,1 Wulg. ma łuk.
  2. Wyżéj zawsze Jozefat!
  3. Tu wypuścił całe zdanie.
  4. Tu znowu kilka słów wypuścił.
  5. Nazwy powyższe i następujące nie zgadzają się z Wulgatą zupełnie.