Strona:PL Biblia Krolowej Zofii.djvu/91

Ta strona została przepisana.

dy, a wogewoda s byodr gego, doyó̗t nye przydze gensze ma przydz a poslan bicz, tenczy bó̗dze czyekanye lyudzskye. Wyó̗ zacz bó̗dze ku wynnyczy oszlyó̗tko oszlycze swey, a ku korzenyu wynneemu, o synu moy, oslycza* swó̗. umige w wynye a* odzenye swe, a we krwy gronowey plascz swoy. Kresszesta*[1] oczy nysz wyno, a zó̗bi gego byelsze mleka. Zabulon na brzegu morskyem bó̗dzye bidlycz, na stawadlach lodz, doszyó̗gayó̗cz asz do Sydona. Izachar, obraczayó̗cz albo wzpolegayó̗cz[2] na granyczach, wydzal gest pokoy, ysz gest dobri, a szyemyó̗, ysz gest bila przedobra: y podyó̗l ramyenyem swym ku nyeszenyu, y uczynyon gest sluga dany (darni)! — Dan szó̗dzycz bó̗dze lyud swoy, yako y gyne pokolyenye w Israhely (!). Bó̗ó̗dz Dan wó̗ó̗ysz rogati na drodze, czerastes[3] na szczyeszcze, kó̗ó̗sayó̗ kopita koynska*, abi geszdzecz spadl zaszyó̗. Sbawyenya twego czyekacz panye bó̗dze. Gad podpasaly*[4] boyowacz bó̗dze przed nym, a on podpasan bó̗dze s tilu. Asser, tlusti chleb gego, a da roskoszy krolom. Neptalym, geleyn* wipuszczoni, dawayó̗czi wimowi kraszy, Syn nadrastayó̗czi Iosef, syn nadrastayó̗czy a kraśni w opatrzenyu. czorky bó̗dó̗ byegacz po muru. Alye uczyó̗szyli gego y korzyk só̗ sze, a zawydzely gemu czy, gyszto myely strzali. Szyedzeli*[5] w szylnem ló̗czisku gego, a rospadli só̗ sze przekowi loktow u ró̗ku gego przes ró̗cze mocznego Iacoba. Odtó̗ó̗d pastrz (pasterz) wiszedl gest, kamyen Israhelsky. Bog otcza twego bó̗dzecz pomocznyk twoy, a wszechmogó̗czycz poszegna tobye poszegnanym nyebyeszkym s wyrzchu, poszegnanym przeswyecznim leszó̗czego we spod, poszegnanym wyna i plodu. Poszegnanya[6] twego n poszylona só̗ s poszegnanya otczow gego, pirzwey nysz przyszla gest szó̗ó̗dza (żądza) pagorkow wyecznych. Bó̗dze na glowye Iosephowye, a na czyemyenyu poszwyó̗tnego[7] myedzi braczyó̗ swó̗. Benyamyn, wykl[8] chwatayó̗czy, z zarayn (zarań) sznye lub (łup), a wyeczor zbutuge (?)[9] lub. Czy to wszitczi w pokolyenyu Israhel dwanaszczye.[a] Tocz gest gym mowyl oczyecz gich, y poszegnal gest gym, kaszdemu poszegnanym osobnym. A przykazal gym arzkó̗cz: Iacz wnydó̗ k lyudu memu. pogrzebiczye myó̗ s mymy otczy w ya — skyny ssowytey, yaszto gest w po — lyu Efironowrye Eteyskyego*, przeczyw Mambre, w szemy kauaneyskyey, yó̗szto gest kupyl Abraham s polyem od Efrona Eteyskyego ku myenjni grobow. A tu só̗ gy pogrzebly y Saró̗ gego szonó̗. A tu tesz pogrzebyon gest Isaak a Rebeka, szona gego. A tu tesz y Lya pogrzebyona leszy. A dokonaw przykazanya, gymszeto syni uczyl, sklonyw nogy swe na loszu, i skonczal gest. y przyloszon gest k lyudu swemu.

  1. Karta kodeksu nr 24
  1. Wulg.: pulchriores sunt.
  2. Znowu glossa wśród textu!
  3. Wulg.: cerastes, żmija.
  4. Wulg.: accinctus.
  5. Sedit, W.
  6. Wypuścił: oćca.
  7. Wulgata: Nazaraci.
  8. Miało być: wilk.
  9. Wulg.: dividet. Więc zbituje.