ukazało się, w r. 1670, to pierwsze wydanie Myśli, t. zw. wydanie Port-Royalu.
W tem ujęciu, Myśli zyskały ogromną poczytność, i wedle tego pierwowzoru przedrukowuje się je aż późno w wiek XVIII-y. Nową postać nadają swemu wydaniu Pascala Encyklopedyści: komentują te Myśli, na swój sposób oczywiście, Condorcet, Wolter. Ale te dalsze edycje wciąż brały za podstawę tekst Port-Royalu, a nie oryginalny rękopis. Dopiero gdy Wiktor Cousin zwrócił uwagę na to zaniedbanie, Fougère w r. 1844 podjął tę pracę, a za nim poszedł szereg krytycznych wydań, z których ostatnim wyrazem nauki jest wydanie Brunschwiga z r. 1904. Obejmuje ono wszystkie, nawet najdrobniejsze fragmenty i warjanty, grupując je, w myśl przypuszczalnego planu Pascala, w następującym porządku:
| I. | Myśli o duchu i o stylu.[1] |
| II. | Nędza człowieka bez Boga. |
| III. | O konieczności zakładu. |
| IV. | O sposobach uwierzenia. |
| V. | Sprawiedliwość i racja pozorów. |
| VI. | Filozofowie. |
| VII. | Moralność i nauka. |
| VIII. | Podstawy religji chrześcijańskiej. |
| IX. | Ciągłość. |
| X. | Figury. |
| XI. | Proroctwa. |
| XII. | Dowody Jezusa Chrystusa. |
| XIII. | Cudy. |
| XIV. | Fragmenty polemiczne. |
Nowoczesne te wydania, nie siląc się zaokrąglać fragmentów Pascala w całość, pogłębiają wrażenie, jakie daje obcowanie z jego genjalnym umysłem w samej chwili poczynania myśli, ujmowania jej z różnych stron, krążenia koło niej.
- ↑ Te uwagi prawdopodobnie nie miały wejść w Apologję; są to raczej refleksje, które nasuwały się pisarzowi w ciągu pracy nad formułowaniem myśli.
