Tak mało znamy samych siebie, iż niejednemu zdaje się że umiera, podczas gdy ma się dobrze: inni myślą, że mają się dobrze, wówczas gdy są bliscy śmierci, nie czując bliskiej gorączki, lub tworzącego się wrzodu.
Kromwel miał zadać cios całemu chrześcijaństwu; rodzina królewska byłaby zgubiona, jego zaś własna na wieki potężna, gdyby nie ziarenko piasku które utknęło w jego moczowodzie. Sam Rzym miał zadrżeć przed nim; ale to ziarenko dostało się tam, on sam umarł, rodzina jego runęła, nastał pokój, król wrócił na tron[1].
Trzej gospodarze. — Gdyby ktoś posiadał przyjaźń króla angielskiego, polskiego i królowej szwedzkiej, czyż byłby mniemał, iż zabraknie mu schronienia i przytułku na świecie?[2]
Makrob: rzeź niewiniątek za Heroda.
Kiedy August dowiedział się, że, między niemowlętami, które Herod uśmiercił, w wieku poniżej dwóch lat, był jego własny syn, rzekł, iż lepiej być prosięciem Heroda, niż jego synem. (Makrob, ks. II. Sat. rozdz. 4.)
Wielcy i mali mają te same przygody, te same troski, namiętności; ale jeden jest u szczytu koła, drugi blisko środka, tem samem ulega mniejszym wstrząśnieniom przy tych samych wahaniach.
