Nędza pcha do rozpaczy, duma do zarozumienia. Wcielenie ukazuje człowiekowi wielkość jego nędzy, przez wielkość lekarstwa jakiego było trzeba.
Znajomość Boga bez znajomości własnej nędzy rodzi pychę. Znajomość własnej nędzy bez znajomości Boga rodzi rozpacz. Znajomość Jezusa Chrystusa stanowi pośrodek, ponieważ w niej znajdujemy i Boga i swoją nędzę.
Jezus Chrystus jest to Bóg, do którego zbliżamy się bez pychy, i przed którym uniżamy się bez rozpaczy.
...Nie uniżenie, któreby nas czyniło niezdolnymi do dobrego, ani też świętość wolna od zła.
Powiadał mi raz ktoś, iż doznaje wielkiej radości i ufności, wstając od spowiedzi. Inny powiadał mi, iż czuje wówczas lęk. Pomyślałem na to, iż z tych dwóch uczyniłoby się jednego sprawiedliwego, i że każdy z nich chybia w tem iż nie staje mu uczucia tego drugiego. Toż samo zdarza się często i w innych rzeczach.
Ten, kto zna wolę swego pana, będzie srożej karany, z przyczyny siły, jaką mu daje ta świadomość. Qui justus est, justificetur adhuc[1], z przyczyny mocy jaką mu daje sprawiedliwość. Od tego, który więcej otrzymał, będą więcej żądać z przyczyny siły jaką ma w tej pomocy.
Pismo dostarczyło ustępów dla pocieszenia wszystkich stanów, i dla obudzenia lęku we wszystkich stanach.
Natura uczyniła pono toż samo przez swoje dwie nieskończoności, przyrodzone i moralne; zawsze bowiem bę-
- ↑ Apocal. XXII, 11. „Kto jest sprawiedliwy, niech się jeszcze usprawiedliwi.“
