(Który z dwu jest wiarygodniejszy, Mojżesz czy Chiny?)
Nie chodzi o to, aby to widzieć zgrubsza; powiadam wam, jest tu dość[1] nato, aby oślepić i aby oświecić.
Tem jednem słowem burzę wszystkie wasze rozumowania. „Ale Chiny zaciemniają”, powiadacie: a ja powiadam: Chiny zaciemniają, ale można w tem znaleźć jasność; szukajcie.
Tak więc, wszystko co powiadacie działa dla jednego celu, a zgoła nie przeciw drugiemu. Zatem wspomaga, a nie szkodzi.
Trzeba tedy widzieć to w szczególe; trzeba wyłożyć karty na stół.
Przeciw historji Chin. — Historycy Meksyku[2], pięć słońc, z których ostatnie ma ledwie ośmset lat.
Różnica księgi otrzymanej od ludu, a takiej która kształtuje lud.
Mahomet, bez powagi[3]. Musiałyby tedy jego racje być bardzo potężne, skoro mają tylko własną siłę.
Cóż tedy powiada? iż trzeba mu wierzyć.
Psalmy śpiewane po całej ziemi.
Kto daje świadectwo Mahometowi? On sam. Jezus Chrystus chce aby jego świadectwa nie liczono za nic[4].
Właściwość świadków sprawia, iż trzeba aby byli wszędzie i zawsze, a on, nędzny, jest sam.
Przeciw Mahometowi. — Ewangelja św. Mateusza nie mniej jest św. Mateusza, niż alkoran Mahometa, cytuje ją bowiem wielu autorów z wieku na wiek; nawet wrogowie, Celzus i Porfiry, nigdy nie zadali jej kłamu.
Alkoran powiada, że św. Mateusz był to zacny człowiek. Zatem, Mahomet sam był fałszywym prorokiem, albo nazy-
