Strona:PL Blaise Pascal-Myśli 252.jpg

Ta strona została skorygowana.
DZIAŁ DZIESIĄTY.
642.

Dowód obu testamentów naraz. — Aby dowieść obu naraz, trzeba jedynie zbadać, czy proroctwa jednego spełniły się w drugim. Aby zbadać te proroctwa, trzeba je rozumieć: jeżeli bowiem kto mniema, iż mają tylko jedno znaczenie, pewne jest iż Mesjasz nie przyszedł; ale, jeżeli mają dwa znaczenia, pewne jest iż przyszedł w Jezusie Chrystusie.
Cała kwestja jest tedy wiedzieć, czy mają dwa znaczenia.
Oto dowody, że Pismo ma dwa znaczenia, które dali mu Jezus Chrystus i apostołowie:
1° Dowód przez samo Pismo;
2° Dowód przez rabinów: Mojżesz Majmon[1] powiada iż ma ono dwa oblicza, i że prorocy przepowiadali jedynie Jezusa Chrystusa;
3° Dowód przez Kabałę;[2]
4° Dowód przez mistyczny wykład, jaki rabini sami dają Pismu;
5° Dowód przez zasady rabinów iż są dwa znaczenia, iż są dwa przyjścia Mesjasza, wspaniałe lub ohydne, wedle ich zasługi, iż prorocy przepowiadali jedynie Mesjasza — prawo nie jest wieczne, ale ma się zmienić przy Mesjaszu — że wówczas nie będzie już pamięci o morzu Czerwonem, że żydzi i poganie będą zmieszani razem;

6° Dowody przez klucz, który Chrystus i apostołowie dają nam w tej rzeczy.

  1. Pugio Fidei.
  2. Kabała, rozdział Talmudu.