wyrazić, trzeba ich było wiele. Tak więc, jest głuchy, niemy, ślepy, powietrzem ruszony, umarły Łazarz, opętany: wszystko to razem jest w chorej duszy.
Obrazy. — Aby pokazać, że Stary Testament jest jeno obrazowy, i że prorocy rozumieli przez dobra doczesne inne dobra:
Po pierwsze, iż byłoby to niegodnem Boga;
Po wtóre, iż słowa ich wyrażają bardzo jasno obietnicę dóbr doczesnych, a mimo to powiadają sami, że słowa ich są ciemne i że ich znaczenie nie będzie zrozumiane. Stąd wynika, iż owo ukryte znaczenie nie jest to które wyrażają jawnie, i że tem samem mieli na myśli inne ofiary, innego oswobodziciela, etc. Powiadają, iż zrozumieją to aż na końcu czasów. Jer., XXXIII, ult.
Trzeci dowód, to iż ich wyrażenia są sprzeczne i niweczą się wzajem, tak iż, jeśli kto myśli że przez słowa prawo i ofiara nie rozumieli innych jak tylko Mojżeszowe, zachodzi gruba i oczywista sprzeczność. Zatem, rozumieli co innego, przecząc sobie niekiedy w tym samym rozdziale.
Owo, aby zrozumieć sens autora...
Pożądliwość stała się nam naturalna i stanowi naszą drugą naturę; to też są w nas dwie natury, jedna dobra, druga zła. Gdzie jest Bóg? tam gdzie was niema, a królestwo Boże jest w was. — Rabini.
Pokutę, jedyną ze wszystkich tajemnic, jawnie obwieszczono Żydom; mianowicie św. Jan, poprzednik; a potem inne tajemnice, aby okazać, iż w każdym człowieku, jak w całym świecie, należy przestrzegać tego porządku.
Żydzi-cieleśnicy nie rozumieli ani wielkości ani poniżenia Mesjasza przepowiedzianego w ich proroctwach. Zapoznali go w jego przepowiedzianej wielkości, jak kiedy po-
