powiedział tego pod karą klątwy. W jaki sposób nie byłby w to uwierzył, i biskupi francuscy także? Powiadaliście totidem, a oni nie wiedzieli że jesteście zdolni powiedzieć to, mimo że tego tam niema. Szalbierze, nie czytano jeszcze mego piętnastego listu.
W jaki sposób duch Jansenjusza mieściłby się w twierdzeniach które nie są jego?
Albo to jest w Jansenjuszu, albo nie. Jeżeli jest, jest w tem potępiony; jeżeli nie, czemu chcecie aby go potępiono?
Niechaj potępią bodaj jedno z waszych twierdzeń z o. Eskobara, pójdę dzierżąc w jednej ręce Eskobara, w drugiej cenzurę, i sporządzę z tego argument po formie.
Iż potraktowano ich tak łagodnie jak tylko było możebnem, aby się utrzymać w pośrodku między miłością prawdy, a obowiązkiem miłości bliźniego. Iż pobożność nie polega na tem, aby nigdy nie powstawać przeciwko braciom; byłoby bardzo łatwo, etc.
Fałszywa to pobożność zachowywać pokój z uszczerbkiem prawdy; fałszywa to również gorliwość podtrzymywać prawdę raniąc miłość bliźniego; to też nie skarżyli się.
Ich maksymy mają swój czas i swoje miejsce.
Ich próżność sili się wznieść z ich błędów.
Podobni do pogan przez swoje błędy, a do męczenników przez swoją mękę.
I tak nie zapierają się żadnej...
Wystarczyłoby im wziąć wyciąg i zaprzeć się go.
Sanctificant praelium.[1]
P. Bourseys. Przynajmniej nie mogą zaprzeczyć, że sprzeciwia się potępieniu.
Kazuiści. — Znaczna jałmużna, odpowiednia pokuta; mimo iż nie można wskazać co jest sprawiedliwe, widzi się
- ↑ Mich. III, 5.
