Strona:PL Bogdanowicz Edmund - Sępie gniazdo.djvu/162

 W milczeniu cała kawalkada skierowała się w gęstwinę i, pozsiadawszy z koni, utworzyła radę wojenną.
 Dr. Mański zaproponował pierwszy głos Piotrusiowi, jako najlepiej świadomemu rzeczy, gdy jednak chłopiec ociągał się skromnie, zagaił sam naradę.
 — Zdaje mi się, — rzekł — iż należy nam poprostu otoczyć bandytów i wydobyć don Fernanda siłą.
 — I moje takie zdanie — potwierdził Mateusz. — Co mamy robić z nimi ceremonie. Jest nas dwudziestu zdecydowanych ludzi, więc damy sobie radę.
 Don Basilio nie podzielał tego zapatrywania.
 — Nie znacie panowie miejscowych bandidos — objaśnił — są to ludzie więcej niż zdecydowani. Wiedzą co ich czeka i bronić się będą zapamiętale. Zresztą mają tę wyższość nad nami, że znają nawylot las cały i wszystkie jego kryjówki. Sądzę też, że Piotruś mógłby nam dać istotnie pożyteczne wskazówki.
 Teraz dopiero zabrał głos Piotruś.
 — I ja mniemam — rzekł — iż na nic będzie jawne atakowanie. O ile miałem