Ta strona została uwierzytelniona.
Gbur jesteś ze zmarłymi! Ze śmiercią — rubacha!
Gdyś się porwał na nogi — miałam nawet stracha.
Czem byłaś dla mnie w mroku?
Jest w mroku wygoda...
Czem byłaś?...
Tak mi nagle samej siebie szkoda!
Łbem tkwiłeś na mej piersi — żywy nieprzytomnie,
Miażdżyłeś bez miłości — spałeś bez snów o mnie,
A teraz śmiesz mi patrzeć w zmartwychwstałe lico
I pytać, czem ci byłam? — Twoją przespanicą!
Boże, jeżelim zgrzeszył w niewiedzy godzinę, —
Przebacz sen mój przebiegły i noc i dziewczynę!
Korzysz się modlitewnie, a gardzisz mną z pańska.
Nie kochasz?
W oczach twoich mgła krąży pogańska.
