Strona:PL Bolesław Prus - Drobiazgi.djvu/015

 — Ooo... oo! — zdziwiło się towarzystwo.
 — Bram tych jest aż sześć...
 — A... ooo!... — był nowy wybuch zdziwienia.
 — Jedna — ciągnąłem — patrzy na Saski Plac, druga na kościół ewangelicki, trzecia na Marszałkowską, czwarta na targ, piąta na ulicę Żabią, a szósta na Niecałą...
 — Mamo... mamo!... — zawołał nagle spotniały Franio — a przez płot czy będziemy przełazić?
 — Franiu, bądź grzeczny! — zgromiła go siostra. — Niechże nam pan powie, cóż tam więcej jest?...
 — Uważa łaskawa pani, jest naprzód cztery kąty...
 — I chi! chi!... jaki ty zbytny, panie Bolesławie — ucieszyła się mama.
 — Cztery kąty bardzo interesujące, ponieważ w północno-wschodnim znajduje się strzelnica...
 — Jezus! Marja! — zaoponowały damy.
 — O, to sobie strzelę z parę razy!... — wykrzyknął Władzio i przeszedł na lewo.
 — Strzelnica jednak nie funkcjonuje już od kilku tygodni...
 — Coś się zepsuło... — zauważył Władzio już z prawej strony.
 — W kącie południowo-wschodnim jest cukiernia...
 — Aj... na lody, mamo, na lody!... — przerwała mi panna.
 — Zajdziem!... zajdziem!...
 — W kącie południowo-zachodnim jest zakład kumysowy, wody mineralne i mleczarnia...
 — Chryste Panie!... — zdziwiła się mama. — W takim sadzie mleczarnia?... A zsiadłegoż mleka dostanie?...
 — O dostanie!...
 — Zajdziemże i tam...
 — W kącie północno-zachodnim jest plac dla dzieci...
 — Bożeż ty mój!... — wykrzyknęła matrona. — A cóż ony tam robią?...