Strona:PL Bolesław Prus - Faraon 02.djvu/118

 Ucałował ją, wymknął się z willi i zniknął w ciemnym ogrodzie.
 Kama wyciągnęła za nim zaciśniętą pięść.
 — Nikczemny pajacu!... — szepnęła — który zaledwie mógłbyś być u mnie śpiewającym niewolnikiem...