Strona:PL Bolesław Prus - Faraon 03.djvu/077

 — Chcę poprawić byt ludu egipskiego. Ale ponieważ w podobnych sprawach zbyt szybkie działanie może tylko przynieść szkody, więc na początek ofiaruję im rzecz drobną: po sześciu dniach pracy — siódmy dzień odpoczynku...
 — Tak było przez ciąg panowania dziewiętnastu dynastyj... Prawo to jest stare, jak sam Egipt — odezwał się Pentuer.
 — Odpoczynek co siódmy dzień da pięćdziesiąt dni rocznie dla każdego robotnika, czyli jego panu ujmie pięćdziesiąt drachm. A na miljonie robotników państwo straci z dziesięć tysięcy talentów rocznie... — rzekł Mefres. — Myśmy to już rachowali w świątyniach!... — dodał.
 — Tak jest — żywo odparł Pentuer — straty będą, ale tylko w pierwszym roku. Bo gdy lud wzmocni swoje siły wypoczynkami, w następnych latach odrobi wszystko z przewyżką...
 — Prawdę mówisz — odpowiedział Mefres — w każdym jednak razie trzeba mieć dziesięć tysięcy talentów na ów pierwszy rok. Ja zaś myślę, że i dwadzieścia tysięcy talentów nie zawadziłoby...
 — Masz słuszność, dostojny Mefresie — zabrał głos faraon. — Przy zmianach, jakie chcę zaprowadzić w mojem państwie, dwadzieścia, a nawet trzydzieści tysięcy talentów nie będzie sumą zbyt wielką.
 Dlatego — dodał szybko — od was, święci mężowie, będę potrzebował pomocy...
 — Każdy zamiar waszej świątobliwości gotowi jesteśmy popierać modłami i procesjami — rzekł Mefres.
 — Owszem, módlcie się i zachęcajcie do tego naród. Ale prócz tego dajcie państwu trzydzieści tysięcy talentów — odpowiedział faraon.
 Arcykapłani milczeli. Pan chwilę czekał, wkońcu zwrócił się do Herhora:
 — Milczysz, wasza dostojność?
 — Sam powiedziałeś, władco nasz, że skarb nie ma funduszu nawet na pogrzeb Ozyrysa-Mer-amen-Ramzesa. Nie mogę