Strona:PL Bolesław Prus - Lalka Tom1.djvu/344

może życzyłby sobie posiadać podobnego konia... Jest ogromna szansa wygranej, gdyż biegają prócz niej w wyścigu tylko dwa konie, znacznie słabsze...
 — Dlaczegóż pani baronowa sama nie puszcza tej klaczy?
 — Ona?... Ona jest śmiertelną nieprzyjaciółką wyścigów!
 — Pocóż więc kupiła klacz wyścigową?
 — Dla dwu przyczyn — odparł młody człowiek. — Najprzód baron, potrzebując pieniędzy na pokrycie długu honorowego, oświadczył, że zastrzeli się, jeżeli nie dostanie ośmiuset rubli, choćby za swoję ukochaną klacz a powtóre baronowa nie życzy sobie, aby jej mąż przyjmował udział w wyścigach. Więc kupiła klacz, ale dziś biedaczka choruje ze wstydu i rozpaczy i chciałaby pozbyć się jej za jakąkolwiek bądź cenę.
 — Mianowicie?
 — Ośmset rubli — odparł młody człowiek, spuszczając oczy.
 — Gdzie jest koń.
 — W maneżu Milera.
 — A dokumenta?
 — Oto są — odpowiedział już weselej młody człowiek, wydobywając paczkę papierów z bocznej kieszeni surduta.
 — Możemy zaraz skończyć? — spytał Wokulski, przeglądając papiery.
 — Natychmiast.