Strona:PL Bolesław Prus - Lalka Tom2.djvu/173

 — Teraz z Londynu i jeszcze ciągle myślę, że jestem w okręcie — odpowiedział Starski dość wyraźnie kalecząc polszczyznę.
 Panna Izabela zaczęła mówić po angielsku.
 — Spodziewam się, że tym razem kuzynek zabawi w kraju dłużej?
 — To zależy — odparł również po angielsku Starski. — Kto jest ten?... — dodał, rzucając okiem na Wokulskiego.
 — Plenipotent mego ojca. Od czegóż to zależy?...
 — Myślę, że kuzynka nie potrzebuje się pytać — odpowiedział z uśmiechem młody człowiek. — To zależy — od hojności mojej babki...
 — A ładnie... spodziewałam się komplimentu pod moim adresem...
 — Podróżnicy nie mówią komplimentów, gdyż wiedzą, że pod każdą szerokością jeograficzną, komplimenta dyskredytują mężczyznę w oczach kobiet.
 — W Chinach zrobił kuzyn to odkrycie?
 — W Chinach, w Japonii, a nade wszystko w Europie.
 — I myśli kuzyn stosować tę zasadę w Polsce?
 — Spróbuję i, jeżeli pozwolisz kuzynko, w twojem towarzystwie. Gdyż podobno mamy razem spędzić wakacye. Czy tak?...
 — Tak przynajmniej chce ciotka i ojciec. Mnie się jednak nie uśmiecha to, że kuzyn ma zamiar sprawdzać swoje etnograficzne spostrzeżenia.