Strona:PL Bolesław Prus - Lalka Tom2.djvu/195

per od Hopfera!... Byliśmy razem na Węgrzech, później tu, w Warszawie; ale od piętnastu lat nie widzieliśmy się, gdyż on mieszka w Galicyi i ciągle jest kiprem.
 Naturalnie, przywitaliśmy się jak bliźnięta, raz, drugi i trzeci...
 — Kiedy żeś przyjechał? — pytam.
 — Dziś rano — on mówi.
 — A gdzieżeś był do tej pory?
 — Zajechałem na Dziekankę, ale było mi tak tęskno, żem zaraz poszedł do Lesisza, do piwnicy... To panie piwnice!... żyć, nie umierać...
 — Cóżeś tam robił?
 — Trochę pomagałem staremu, a zresztą siedziałem. Nie głupim chodzić po mieście, kiedy jest taka piwnica.
 Oto prawdziwy kiper dawnej daty!... Nie dzisiejszy elegant, co bestya woli iść na wieczór tańcujący, aniżeli siedzieć w piwnicy. I nawet do piwnicy bierze lakierki... Ginie polska przy takich podłych kupcach!...
 Gadu, gadu, przesiedzieliśmy do pierwszej w nocy. Machalski przenocował u mnie, a o szóstej rano znowu poleciał do Lesisza.
 — Cóż będziesz robił po obiedzie? — pytam.
 — Po obiedzie wstąpię do Fukiera, a na noc wrócę do ciebie — odpowiedział.
 Był z tydzień w Warszawie. Nocował u mnie, a dnie spędzał w piwnicach.