Strona:PL Bolesław Prus - Lalka Tom3.djvu/028

zapytał się: czy nie potrzebują jakich reparacyi w mieszkaniu?...
 — O, już wszystko co było potrzebne, zrobił poczciwy pan Rzecki — odparła pani Misiewiczowa, zwracając się do mnie z sympatycznym uśmiechem. (Szczerze mówiąc, nawet nie lubię takich uśmiechów u osób w pewnym wieku).
 W kuchni Stach zatrzymał się sekundę, a że widać draźnił go zapach kalafiorów, więc rzekł do mnie:
 — Trzebaby tu urządzić jaki wentylator, albo co...
 Na schodach nie mogłem już wytrzymać i zawołałem:
 — Gdybyś tu bywał częściej, sambyś poznał, jakie melioracye należałoby zaprowadzić w tym domu... ale co ciebie obchodzi dom, albo nawet taka piękna kobieta!
 Wokulski stanął w sieni i, patrząc na rynnę, mruknął:
 — Phy!... gdybym ją poznał wcześniej, możebym się z nią ożenił.
 Usłyszawszy to, doznałem dziwnego uczucia: byłem kontent, a jednocześnie jakby mnie kto w serce kolnął.
 — A tak, to już się nawet nie ożenisz? — spytałem.
 — Kto wie?... — odparł. — Może się i ożenię... Ale nie z nią!