Strona:PL Bolesław Prus - Lalka Tom3.djvu/173

 — Gniewasz się pan?
 — Nie... Tylko nie wierzę w ubóstwienie pieniędzy.
 — To stan przejściowy.
 — A któż panu zaręczy, że marzycielstwo Wokulskich albo Ochockich nie jest stanem przejściowym? Machina latająca, śmieszna to rzecz napozór, ale tylko napozór; wiem cos o jej wartości, bo przez całe lata tłómaczył mi to Stach... Lecz gdyby takiemu naprzykład Ochockiemu udało się ją zbudować, pomyśl pan, co byłoby więcej warte dla świata: czy spryt Szlangbaumów, czy marzycielstwo Wokulskich i Ochockich?
 — Tere-fere! — przerwał doktor. — Już ja na tych godach nie będę.
 — Ale gdybyś pan był, musiałbyś chyba trzeci raz zmienić program.
 Doktor zmięszał się...
 — No, co tam — rzekł. — Jakiżto interes miałeś pan do mnie?
 — Tej biednej Stawskiej... Ona naprawdę zakochała się w Wokulskim.
 — Ehe!... takiemi sprawami już mógłbyś pan mnie nie zajmować — ofuknął go doktor. — Kiedy jedni zbogacają się i rosną w siłę, a inni bankrutują, on mi zawraca głowę amorami jakiejś pani Stawskiej. Nietrzeba było bawić się w swata...
 Rzecki opuścił doktora, tak zmartwiony, że