Strona:PL Bolesław Prus - Lalka Tom3.djvu/202

 Innym razem opowiedział jej dziwaczną historyą:
 — Słyszałem o dwu przyjaciołach, z których jeden mieszkał w Odesie, a drugi w Tobolsku; nie widzieli się kilka lat i bardzo tęsknili za sobą. Nareszcie przyjaciel tobolski, nie mogąc wytrzymać dłużej, postanowił zrobić odeskiemu niespodziankę i, nie uprzedzając go, pojechał do Odesy. Nie zastał go jednak w domu, ponieważ jego przyjaciel odeski, również stęskniony, pojechał do Tobolska... Interesa nie pozwoliły im zetknąć się w czasie powrotu. Zobaczyli się więc dopiero po kilku latach i wie pani co się pokazało?...
 Pani Stawska podniosła na niego oczy...
 — Oto, obaj szukając się, tego samego dnia zjechali się w Moskwie, stanęli w tym samym hotelu i w sąsiednich numerach. Los czasami mocno żartuje z ludzi!...
 — W życiu chyba nieczęsto się tak trafia — szepnęła pani Stawska.
 — Kto wie?... Kto wie?... — odparł Wokulski.
 Pocałował ją w rękę i wyszedł zamyślony.
 „Z nami tak nie będzie!...“ pomyślała, głęboko wzruszona...
 Podczas wieczorów przepędzanych w domu pani Stawskiej, Wokulski stosunkowo był najbardziej ożywiony, trochę jadł i rozmawiał.
 Lecz przez resztę dnia zapadał w apatyą. Pra-