Strona:PL Bolesław Prus - Lalka Tom3.djvu/363

biet równouprawnionych pod tym względem. Tworzą nawet potężne stronnictwo, nazywające się kokotami... Ale dziwna rzecz: posiadając względy mężczyzn, panie te nie cieszą się życzliwością kobiet...
 — Z panem niemożna rozmawiać, panie Wokulski! — upomniała go wdówka.
 — Niemożna ze mną rozmawiać o równouprawnieniu kobiet?
 Pani Wąsowskiej zapłonęły oczy i krew uderzyła na twarz. Usiadła gwałtownie na fotelu i uderzywszy ręką w stół, zawołała:
 — Dobrze!.. otóż wytrzymam pański cynizm i będę mówiła nawet o kokotach... Dowiedzże się pan, że trzeba mieć bardzo niski charakter, ażeby zestawiać te damy, które sprzedają się za pieniądze, z kobietami uczciwemi i szlachetnemi, które oddają się z miłości...
 — Ciągle pozując na niewinność...
 — Chociażby.
 — I pokolei oszukując naiwnych, którzy temu wierzą.
 — A co im szkodzi oszustwo?... — zapytała, zuchwale patrząc mu w oczy.
 Wokulski zaciął zęby, ale opanował się i mówił spokojnie:
 — Proszę pani, coby też powiedzieli o mnie moi wspólnicy, gdybym ja zamiast sześciukroćstutysięcy rubli majątku, jak to głoszono, miał sześć