Strona:PL Bolesław Prus - Lalka Tom3.djvu/403

 — Coto subjekcyą!... Kto nie chce mieć subjekcyi w domu, niech przychodzi do knajpy...
 Rzecki podniósł się z fotelu, a jednocześnie ukazał się we drzwiach jego sypialni radca Węgrowicz i ajent Szprot... Zpoza nich wychylała się jakaś kudłata głowa i oblicze niepierwszej czystości.
 — Nie chciała przyjść góra do Mahometów, więc Mahomeci przyszli do góry!... — zawołał radca. — Panie Rzecki... panie Ignacy!... co acan najlepszego wyrabiasz?... Przecież od czasu, jakeśmy pana ostatni raz widzieli, odkryliśmy nowy gatunek piwa... Postaw tu, kochanku, i zgłoś się jutro — dodał, zwracając się do zasmolonego kudłacza.
 Na to wezwanie kudłaty człowiek, ubrany w wielki fartuch, postawił na umywalni kosz wysmukłych butelek i trzy kufle. Potem zniknął, jak gdyby był istotą złożoną ze mgły i powietrza, nie zaś z dwustu funtów ciała.
 Pan Ignacy zdziwił się na widok wysmukłych butelek; uczucie to jednak nie łączyło się z żadną przykrością.
 — Na miłość boską, cóż się z panem dzieje? — zaczął znowu radca, rozkładając ręce, jakby cały świat chciał ogarnąć w jednym uścisku. — Tak dawno nie byłeś pan między nami, że Szprot nawet zapomniał jak wyglądasz, a ja pomyślałem,