Strona:PL Bolesław Prus - Szkice i obrazki 02.djvu/019

której nie położyłaby pieczęci Anglja, albo Holandja...
 Holandja! mniejsza od Brandenburgji, której jednak podoba się mieć kolonje prawie cztery razy rozleglejsze od całych Niemiec!... No — i posiada je, a my pewnego poranku musielibyśmy pić na śniadanie cykorją, zamiast kawy, gdyby tak się podobało Holandji...
 „Więc jego nie choinka wzruszyła, tylko... holenderskie kolonje?“ — pomyślał markotny sekretarz.
 Wzburzony olbrzym pociągnął kilka razy dym z giętkiego cybucha; powoli jednak nabrzmiałe na czole żyły pobladły mu i — uspokoił się.
 — Uważałem — rzekł sekretarz — że księciu podobał się ten mały chłopiec przed pajacem?...
 — A, tak! to był tęgo zbudowany malec! — odparł książę z uśmiechem znawcy mięsa dla armat.
 — Zdawało mi się nawet, że książę miał zamiar ofiarować mu pajaca?
 — No, alem przecież tego nie zrobił — odpowiedział olbrzym.
 — Czy książę sądzi, że świąteczne podarunki nie są stosowne dla niemieckich dzieci?
 — Przeciwnie... Zresztą dałem mu najlepszy podarunek, jaki mógł dostać.
 Sekretarz spojrzał ciekawie.
 — Dałem mu — niezaspokojone pragnienie — odparł książę, a potem dodał:
 — Im więcej będzie takich pragnień, tem dla nas lepiej!
 — Przed jedynastu laty jednak, w Wersalu, byłeś książę łaskawszy dla małej Francuzki, która dostała od was lalkę?
 — Bo widzisz, im więcej — tam będzie zaspokojonych pragnień, tem znowu dla nas lepiej!
 To powiedziawszy, książę odwrócił się i utopił wzrok w wiszącej mapie holenderskich kolonij. Sekretarz posmutniał,