Strona:PL Boy - Antologia literatury francuskiej.djvu/385

BEAUMARCHAIS.

 Piotr Augustyn Caron, syn zegarmistrza, urodził się w r. 1732 w Paryżu. Dzieje jego życia cechuje owa różnorodność zawodów, którą później miał wcielić w swego nieśmiertelnego Figara. Kolejno zegarmistrz, wynalazca, mąż bogatych wdów (jedna z nich wniosła mu w wianie folwarczek Beaumarchais, od którego przybrał nazwisko), nauczyciel gry na harfie córek królewskich, finansista, dyplomata (pokątny coprawda), organizator floty wojennej w wojnie o niepodległość Ameryki, Beaumarchais próbuje, jak widzimy, rozmaitych dróg do powodzenia, zanim mu przyjdzie na myśl szukać ich w literaturze. We wszystko co czyni, wkłada cechy swojej szczęśliwej natury: szalony temperament, optymizm i wesołość, dzięki którym najtrudniejsze i najbardziej dwuznaczne sytuacje obracają mu się na korzyść.
 Zdobywszy majątek, kupiwszy sobie ten przywilej szlachectwa który tak bardzo miał swoim Figarem podkopać i zohydzić, Beaumarchais postanawia zostać autorem dramatycznym. Pierwsze występy literackie: Eugenia, Dwaj przyjaciele, zawodzą; były to próby w dziedzinie dramatu, który, pod wpływem Diderota, napróżno starali się stworzyć współcześni pisarze. Sławę literacką natomiast zdobył Beaumarchais zupełnie niespodzianie, kiedy, mając zawiły proces i zagrożony hańbiącą karą za przekupstwo sędziego, ogłosił swoje Memorjały, świetnie pisane, obnażające, z okazji tego poszczególnego procesu, słabe strony strupieszałego ówczesnego sądownictwa. Cały Paryż rozchwytuje te Memorjały, odwracają one sytuację na korzyść Beaumarchais’go i czynią zeń bohatera chwili.
 W ślad za tem powodzeniem idzie Cyrulik Sewilski (1775) zrazu przyjęty ozięble, później z entuzyazmem. Utwór ten wspiera się na tradycyjnych motywach farsy francuskiej, ale wlewa w nie nowe życie, kipiącą werwę i akcenty lotnej satyry, nastrojonej na