Strona:PL Bronisława Ostrowska - Bohaterski miś.djvu/016

lonikiem w ręku, nizki, okrągły pan, czerwony jak burak i łysy, jak kolano.
 Rozmawiają. Ważne: podeszwy butów pana skrzypią uroczyście; wielkie guziki, opinające płaszcz pani, połyskują z godnością.
 Wiem, — idzie los. — Słucham.
 — Więc sądzi pan, panie radco, że nie będzie zbytnią śmiałością z naszej strony prośba o zapewnienie naszym wyrobom miejsca w pawilonie przemysłu artystycznego na Grunwaldzkiej wystawie we Lwowie?
 — Ależ, szanowna pani! Jestem tak zachwycony działalnością warsztatów kobiecych, że proszę o jak najszerszy udział ich w wystawie. Przecież wasze wyroby to skończone dzieła sztuki. Choćby ten Miś....
 Tłusta, czerwona ręka ze złotym sygnetem na wskazującym palcu zdejmuje mię ostrożnie z półki, maca, naciska...
 — Hurra! — mruczy sprężynka. — Hurra, — radco!
 Czy zrozumiał? Oddaje mię w ręce rozpromienionej pani. Uśmiecha się szeroko:
 — I proszę, niechże to będzie pierwszy numer katalogu.