Tak, jak ją czuje w pałacu przy tumie
Zacny monsignor, który w noc dzisiejszą
Ma dom poświęcić nieboszczyka brata:
Oby miłością nagrodził niemniejszą
Pan Bóg to serce, co tak kochać umie,
Co wiecznie bije dla całego świata!
Tym zacnym, drogim chcę dziś być kapłanem.
Czekajcie tylko! Bo i mnie jest danem,
Z miłości bożej coś i na mnie spada —
Pieśń noworoczna tak o tem powiada:
Bóg wszystkiem rządzi; od tej chwili,
Gdyśmy się na świat narodzili,
On naszym Panem zawsze, wszędzie!
Wszyscyśmy Boga rąk narzędzie,
I zły i dobry w Jego matni,
I nikt tu pierwszy, nikt ostatni.
Nie mów: rzecz mała! Większe rzeczy
Czyż ci trud większy zabezpieczy?
Od spraw ogromu, z których człeka
Składa się żywot, niech ucieka
Duch mój! Rzecz dobrą spełnię jedną,
A potem złożę głowę biedną.
I innych jeszcze prawd tu znajdziesz wiele.
Tak! pójdę ku nim, ujrzę ich wesele,
