Strona:PL Browning - Pippa.djvu/32

 Jam mu zapłacił, jakem pewien ciebie,
 Pewien na zawsze?
OTTIMA. Luby! jedna rada
 Pogania drugą: Gdybyśmy tak wówczas —
 Przed miesiącami, w pierwszych dniach miłości,
 Gdyśmy się w piękny poranek majowy
 Ku zielonemu zakradali wzgórzu,
 Ku sykomorom — gdybyśmy tak nagle
 Na coś takiego natrafili —

SEBALD. Znowu
 „Na coś takiego“!

OTTIMA. Na ciało Wenery!
 Gdybyśmy, mówię, natrafili wówczas
 Na mego męża, Luki Gaddi'ego,
 Zamordowane zwłoki, tak, ukryte
 Pod jego łóżkiem, czyżbyś wzrok w nie wlepiał,
 Jak dziś? dlaczego patrzysz w nie tak długo?
 Tak samo on jest tu, jako był naówczas
 W tym opuszczonym domu... Ty nie możesz
 Oderwać oczu od niego; co do mnie,
 Ja go dziś jeszcze bardziej nienawidzę — —
 Tak!... nienawidzę! — trzęsą ci się nogi? — —
 Jabym wróciła tam, wzięła za obie
 „Umarłe ręce i rzekła: Ha! bardziej
 Jać nienawidzę, Luko, niż — —“